Η Απόφαση του Λιβάνου: Ένα Βήμα Προς την Οριοθέτηση με Κύπρο
Σε μια κίνηση που αγγίζει άμεσα τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο, το υπουργικό συμβούλιο του Λιβάνου ενέκρινε χθες βράδυ τη συμφωνία οριοθέτησης της θαλάσσιας ζώνης με την Κύπρο. Η απόφαση ελήφθη υπό την προεδρία του Τζοζέφ Αούν και παρουσία του πρωθυπουργού Ναουάφ Σαλάμ, κλείνοντας μια εκκρεμότητα που κρατούσε από το 2007, όταν η αρχική συμφωνία για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη υπογράφηκε αλλά δεν κυρώθηκε ποτέ από το λιβανικό κοινοβούλιο.
Οι διπλωματικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι αυτή η εξέλιξη δεν είναι τυχαία. Οι ραγδαίες αλλαγές στη Μέση Ανατολή ώθησαν τη Βηρυτό να προχωρήσει, παρά την εσωτερική πολιτική αστάθεια. «Υπογραμμίζει την προσήλωση της Βηρυτού στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και στην ανάγκη αξιοποίησης των δικών της φυσικών πόρων», λένε οι πηγές.
Η Προηγούμενη Οριοθέτηση με Ισραήλ και η Στρατηγική Σημασία
Πριν από αυτή την απόφαση, ο Λίβανος είχε ήδη απασχοληθεί με τα σύνορα του νότου. Η οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με το Ισραήλ, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών, απελευθέρωσε τη Βηρυτό να στραφεί προς την Κύπρο. Αυτή η συμφωνία καλύπτει την περιοχή όπου κάθε χώρα έχει αποκλειστικό δικαίωμα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης πόρων, όπως το φυσικό αέριο.
Για τον Λίβανο, η ολοκλήρωση αυτής της οριοθέτησης είναι κλειδί για την πλήρη κατοχύρωση του Βόρειου Οικοπέδου της κυπριακής ΑΟΖ. Ο υπουργός Ενέργειας Τζοε Σαντέγκ δήλωσε ξεκάθαρα ότι «το επόμενο βήμα είναι η διευθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με τη Συρία». Το βόρειο άκρο της λιβανικής ζώνης, το τριεθνές σημείο μεταξύ Κύπρου, Λιβάνου και Συρίας, παραμένει το τελευταίο αγκάθι.
Αυτές οι εξελίξεις δεν μένουν αδιάφορες για την περιοχή μας. Η καθυστέρηση από το 2007 συνδεόταν άμεσα με τις εντάσεις με γείτονες όπως το Ισραήλ, κάνοντας την τωρινή απόφαση ένα στρατηγικό βήμα μπροστά.
Επιπτώσεις για Ελλάδα και Κύπρο: Από το Καλώδιο στην Πενταμερή Διάσκεψη
Η Ελλάδα και η Κύπρος, ως συμβαλλόμενες της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, βλέπουν σε αυτή την εξέλιξη ευκαιρίες για τη δική τους θαλάσσια ζώνη. Μια διμερής συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας θα διευκόλυνε την πόντιση υποθαλάσσιου καλωδίου που συνδέει ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά τις δύο χώρες.
Πέρα από τα τεχνικά οφέλη, η κίνηση στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στην Άγκυρα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που δρομολογεί την πενταμερή διάσκεψη, ενημέρωσε αυτή την εβδομάδα τον πρόεδρο της Αιγύπτου Αλ Σίσι για την πρωτοβουλία του. «Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να δρομολογήσει την πενταμερή διάσκεψη αφορά και τις θαλάσσιες ζώνες», αναφέρουν κύκλοι.
Οι ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο σχηματίζουν ένα περίπλοκο γεωπολιτικό παζλ. Όλα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση, όπως τονίζεται από τις πλευρές.
Το Τελευταίο Κομμάτι του Πάζλ: Συρία και Μελλοντικές Προκλήσεις
Με την έγκριση της συμφωνίας Λιβάνου-Κύπρου, το βλέμμα στρέφεται στο βόρειο τμήμα. Το τριεθνές σημείο με τη Συρία παραμένει άλυτο, και η διευθέτηση εκεί θα ολοκληρώσει την εικόνα των ζωνών. Ο υπουργός Σαντέγκ το βάζει ψηλά στην ατζέντα, δείχνοντας ότι η Βηρυτός δεν σταματά εδώ.
Για την Κύπρο, αυτό σημαίνει νομική κατοχύρωση πόρων. Για τον Λίβανο, πρόσβαση σε ενέργεια εν μέσω αναταραχών. Και για την Ελλάδα, ένας επιπλέον παράγοντας σταθμός στις διπλωματικές της κινήσεις, όπως η συνάντηση Μητσοτάκη με Αλ Σίσι.
«Οι θαλάσσιες ζώνες, οι ΑΟΖ στην περιοχή μας, είναι ένα πολύ δύσκολο γεωπολιτικό παζλ. Όλα όμως είναι θέμα πολιτικής βούλησης», καταλήγει η εκτίμηση από τις εμπλεκόμενες πλευρές.
