Hook — Τι είπε η Δρ. Μπαρμπαγιάννη στο Newsbeast

Στο αποκλειστικό ρεπορτάζ του Newsbeast, η Δρ. Μπαρμπαγιάννη —MD, MSc, παθολόγος με εξειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη και Medical Advisor στη Φαρμασέρβ-Λίλλυ— περιέγραψε την παχυσαρκία ως «χρόνια, προοδευτική και υποτροπιάζουσα νόσο», επισημαίνοντας την πρόβλεψη ότι ο επιπολασμός της μπορεί να αγγίξει το 50% έως το 2030. Τα λόγια της επαναφέρουν στο τραπέζι δύο συγκεκριμένα δεδομένα του άρθρου: τη διάγνωση με βάση τον ΔΜΣ και τη στενή σχέση παχυσαρκίας–διαβήτη, με το 9,6% του πληθυσμού της Ελλάδας να αφορά τον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2.

Πώς διαγιγνώσκεται — ΔΜΣ και περιφέρεια μέσης

Η διάγνωση στηρίζεται σε μετρήσιμους δείκτες. Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) παραμένει το βασικό εργαλείο:

  • ΔΜΣ < 18 — Λιποβαρής
  • 18.1–24.9 — Φυσιολογικό σωματικό βάρος
  • 25–29.9 — Υπέρβαρος
  • 30–34.9 — 1ου βαθμού Παχυσαρκία
  • 35–39.9 — 2ου βαθμού Παχυσαρκία
  • ΔΜΣ ≥ 40 — 3ου βαθμού / Νοσογόνος παχυσαρκία
  • Επιπλέον, η περίμετρος μέσης (>102 εκ. άνδρες, >88 εκ. γυναίκες) καταγράφεται ως κρίσιμος δείκτης επειδή αντικατοπτρίζει το επικίνδυνο σπλαχνικό λίπος και τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.

    Αιτίες και μηχανισμοί — Περιβάλλον, γονίδια, ορμόνες

    Στο άρθρο αναδεικνύονται πολλαπλοί υπαίτιοι παράγοντες: η διαθεσιμότητα θερμιδικά πυκνών επεξεργασμένων τροφίμων, η καθιστική ζωή, οικονομικοί περιορισμοί στην πρόσβαση σε φρέσκα τρόφιμα, αλλά και βιολογικοί μηχανισμοί —επισήμανση της Δρ. Μπαρμπαγιάννη— όπως η γενετική προδιάθεση και οι επιγενετικές επιδράσεις (π.χ. διατροφική κατάσταση της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη). Το άρθρο αναφέρει επίσης ενδοκρινικές παθήσεις (υποθυρεοειδισμός, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών) και την επίδραση κύκλων ζωής (εφηβεία, κύηση, εμμηνόπαυση) στην αύξηση βάρους.

    Η σχέση με την ψυχική υγεία καταγράφεται ως αμφίδρομη: παχυσαρκία και κατάθλιψη αλληλοεπηρεάζονται, ενώ ο στιγματισμός επιβαρύνει περαιτέρω την πρόσβαση σε φροντίδα.

    Πλαίσιο: φαρμακευτικές επιλογές και διεθνής εικόνα

    Σε διεθνές επίπεδο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την παχυσαρκία ως «υπερβολική συσσώρευση λίπους που επηρεάζει δυσμενώς την υγεία», και οργανισμοί υγείας προειδοποιούν για την άνοδο του επιπολασμού. Η φαρμακευτική βιομηχανία έχει εντείνει τις επενδύσεις στην ιατρική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας: η Eli Lilly, εταιρία με δραστηριότητα και συνεργασίες στην Ελλάδα μέσω της Φαρμασέρβ-Λίλλυ, ανέπτυξε ουσίες όπως η τριζεπατίδη (Tirzepatide) που δοκιμάστηκαν και σε δείκτες απώλειας βάρους. Ταυτόχρονα, κλινικές μελέτες —συμπεριλαμβανομένης και μίας μεγάλης μελέτης στο Ηνωμένο Βασίλειο— δείχνουν ότι ΔΜΣ 30–35 συνδέεται με πενταπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη, ο οποίος αυξάνεται εκθετικά σε υψηλότερους ΔΜΣ.

    Θεραπευτικές προσεγγίσεις και επιπλοκές

    Η βάση της αντιμετώπισης παραμένει αλλαγή τρόπου ζωής: διατροφική παρέμβαση και συστηματική σωματική δραστηριότητα (τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντασης εβδομαδιαίως + ενδυνάμωση). Ωστόσο, το ρεπορτάζ αναφέρει ρητά ότι «στις περισσότερες περιπτώσεις, η σωστή διαχείρισή της δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στη δίαιτα και την άσκηση». Όταν οι αλλαγές στον τρόπο ζωής αποτυγχάνουν, υπάρχουν εγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές και, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, η βαριατρική χειρουργική.

    Οι επιπλοκές που καταγράφονται περιλαμβάνουν μεταβολικά νοσήματα (Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2), υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, καρδιαγγειακές παθήσεις, αλλά και μηχανικά προβλήματα όπως οστεοαρθρίτιδα και υπνική άπνοια. Το άρθρο τονίζει ως τελική παρατήρηση ότι «η απώλεια σωματικού βάρους έχει αποδειχτεί ότι συσχετίζεται με ελάττωση της συγκέντρωσης του σπλαχνικού λίπους, την ελάττωση του καρδιαγγειακού κινδύνου καθώς και ύφεση ή ακόμα και υποστροφή του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2» — μια παρατήρηση που κλείνει το ρεπορτάζ με επιστημονικό αποτύπωμα, όπως την παρουσίασε η Δρ. Μπαρμπαγιάννη.

    δειτε ακομα

    δειτε ακομα