Οι αδερφοί Γιάννης και Γιώργος Μεγαλακάκης παρουσιάζουν το ντοκιμαντέρ τους «Χορεύω αιώνες στην Κρήτη», ένα έργο που βυθίζει τον θεατή στα μυστικά του κρητικού χορού. Αυτή η δεύτερη οπτικοακουστική τους προσπάθεια βασίζεται σε υλικό που μαζέψανε επί τόπου στα κρητικά χωριά, ξεκινώντας πριν από περισσότερα από 25 χρόνια—ένα ταξίδι γεμάτο υπομονή και αγάπη για την παράδοση. Η προβολή γίνεται με τη στήριξη του Δήμου Νέας Ιωνίας και του Συλλόγου Κρητών «Δίκταμος», ενώ πριν και μετά θα ακολουθήσει ομιλία μαζί με συζήτηση.
Το οδοιπορικό μέσα από χορούς και ιστορίες
Το φιλμ ξετυλίγει ένα ταξίδι από την άκρη της Δυτικής Κρήτης, στην Κίσσαμο, μέχρι την απομακρυσμένη Κάτω Ζάκρο ανατολικά.
Εκεί, γέροντες μαζί με πιτσιρίκια χορεύουν σπάνιους ρυθμούς που κρατάνε ζωντανούς οι γενιές. Οι ίδιοι οι ντόπιοι μιλάνε για τα παλιά γλέντια, θυμούνται θρυλικούς χορευτές και μουσικούς που ‘χουν χαθεί πια. Παιδιά τραγουδάνε ριζίτικα, αυτά τα γνήσια τραγούδια που βγαίνουν κατευθείαν από την ψυχή της Κρήτης, ενός νησιού όπου ο χορός πάντα δένει την κοινότητα σαν αόρατο νήμα. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους, που μοιράζονται τις αναμνήσεις τους στην οθόνη, δεν ζουν πλέον—κι όμως, η ζεστασιά τους, η ανοιχτή πόρτα σπιτιών και καρδιών, μένει χαραγμένη. Ποιος μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά ριζωμένη είναι αυτή η κληρονομιά;
Οι δημιουργοί, με χρόνια εμπειρίας στις καταγραφές, φέρνουν στο φως σκηνές που σπάνια βλέπεις αλλού.
Μέσα από αυτές τις εικόνες, νιώθεις την πνοή της παράδοσης που μπορεί και να αλλάξει με τον καιρό, αλλά κρατάει ακόμα την αρχοντιά της.
Ποιοι κρύβονται πίσω από την κάμερα
Ο Γιάννης Μεγαλακάκης αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία, ενώ η αφήγηση ανήκει στον Γιάννη Δρίτσα. Οι λήψεις έγιναν από τη Νάνσυ Μπινιαδάκη, και το μοντάζ το ‘χει ο Βασίλης Λίνας. Η παραγωγή, φυσικά, χειρίζονται οι ίδιοι οι αδερφοί Μεγαλακάκηδες, που βάζουν όλο τους το μεράκι σε κάθε λεπτό.
Αυτή η δουλειά δεν είναι απλώς ντοκιμαντέρ· είναι γέφυρα με το παρελθόν, που ίσως εμπνεύσει και τους νεότερους να κρατήσουν ζωντανή την κρητική φλόγα.
