Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology Letters αποκαλύπτει τον ξεχωριστό μεταβολισμό των βαμπίρ-νυχτερίδων, οι οποίες έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν αμινοξέα από το αίμα που καταναλώνουν για ενέργεια, μόλις λίγα λεπτά μετά την κατανάλωσή του. Αυτό το χαρακτηριστικό τις διαφοροποιεί από τα περισσότερα ζώα, που συνήθως χρησιμοποιούν υδατάνθρακες και λίπη για ενέργεια.
Τα ευρήματα προέρχονται από πειράματα σε διάδρομο γυμναστικής, όπου οι επιστήμονες παρακολούθησαν την κατανάλωση οξυγόνου και την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα από τις νυχτερίδες, σύμφωνα με αναφορά που δημοσιεύθηκε στον Independent.
Οι νυχτερίδες αυτές, που ζουν κυρίως στο Μεξικό, την Κεντρική και Νότια Αμερική, τρέφονται με αίμα κυρίως από θηλαστικά, όπως αγελάδες και άλογα. Ενώ το αίμα είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, δεν παρέχει πολλούς άλλους θρεπτικούς πόρους. Όπως επισημαίνει ο ερευνητής Κεν Γουέλτς από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, «Συνήθως, τα αμινοξέα χρησιμοποιούνται όταν άλλες πηγές ενέργειας εξαντλούνται, αλλά οι νυχτερίδες τα χρησιμοποιούν άμεσα».
Οι νυχτερίδες βαμπίρ (Desmodus rotundus) έχουν αναπτύξει προσαρμογές που τους επιτρέπουν να αναζητούν τροφή με επιτυχία. Διαθέτουν ειδικούς αισθητήρες υπέρυθρης ακτινοβολίας στη μύτη τους, που τους βοηθούν να εντοπίζουν αιμοφόρα αγγεία κοντά στην επιφάνεια του δέρματος των ζώων-θυμάτων τους. Κάνουν μια μικρή και ανώδυνη τομή, και γλείφουν το αίμα για να τραφούν.
Μία από τις μοναδικές ικανότητες τους είναι η ικανότητα να κινούνται γρήγορα, χρησιμοποιώντας τους αντίχειρες και τα πόδια τους, φτάνοντας ταχύτητες που ξεπερνούν το ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο. Αυτό τους επιτρέπει να πλησιάζουν αθόρυβα τα θηράματα τους, όπως αναφέρει η επικεφαλής της έρευνας, Τζίουλια Ρόσι. Για να μελετήσουν το μεταβολισμό τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διάδρομο αντί για αεροσήραγγα, όπως συμβαίνει με άλλες νυχτερίδες.
Για να επιβεβαιώσουν τις υποθέσεις τους, οι επιστήμονες τάισαν τις νυχτερίδες με αίμα αγελάδας εμπλουτισμένο με αμινοξέα, τα οποία παρακολουθήθηκαν με τις κατάλληλες μοριακές ετικέτες. Διαπίστωσαν ότι τα αμινοξέα χρησίμευαν ως κύρια πηγή ενέργειας, ακόμα και κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Επιπλέον, αυτές οι νυχτερίδες φαίνεται να έχουν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο κοινωνικό σύστημα για να ανταποκριθούν στην έλλειψη θρεπτικών αποθεμάτων από υδατάνθρακες και λίπη. Όταν μια νυχτερίδα δεν βρίσκει τροφή, μπορεί να δεχτεί βοήθεια από άλλη νυχτερίδα, που της προσφέρει blood μέσω του στόματός της, κάτι που μειώνει τις πιθανότητες θανάτου από ασιτία.
Η παρούσα έρευνα ρίχνει φως στις μοναδικές βιολογικές προσαρμογές αυτών των πλασμάτων και την ικανότητά τους να αντλούν ενέργεια από πρωτεΐνες, διατηρώντας έτσι την ειδική τους θέση στον κόσμο των θηλαστικών.
