Στον υπόκοσμο των μεγάλων πόλεων, η ύπαρξη εγκληματικών οργανώσεων δεν αποτελεί έκπληξη. Η Μαφία στην Ιταλία, η Γιακούζα στην Ιαπωνία και οι Τριάδες στην Κίνα είναι πασίγνωστα παραδείγματα συμμοριών που εκμεταλλεύονται την οικονομική δύναμη αστικών κέντρων ανά τον κόσμο. Αυτό που κάνει τη συμμορία των «Forty Elephants» (“Σαράντα Ελέφαντες”) ξεχωριστή, πέρα από το ιδιαίτερο όνομά της, είναι ότι επρόκειτο για μια αμιγώς γυναικεία οργάνωση, με επικεφαλής μια χαρισματική ηγέτιδα, μια πραγματική «βασίλισσα» του εγκλήματος.
Η ιστορία της πρώτης αρχηγού τους, της Mary Carr (Μάρι Καρ), αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη νέα σειρά 6 επεισοδίων του Disney+, με τίτλο “A Thousand Blows” (“Χίλια Χτυπήματα”), από τον δημιουργό της επιτυχημένης σειράς “Peaky Blinders”, Στίβεν Νάιτ. Η σειρά επικεντρώνεται στη ζωή της Μάρι Κάρ, την οποία υποδύεται η Έριν Ντόχερτι, γνωστή από τον ρόλο της ως Πριγκίπισσα Άννα στο “The Crown”, και στον Hezekiah Moscho (Χεζεκία Μόσκο, Μαλάχι Κίρμπι), έναν Τζαμαϊκανό μετανάστη που φτάνει στο Λονδίνο στα τέλη του 19ου αιώνα και αναζητά την τύχη του.
Ο Στίβεν Νάιτ προσέγγισε την παραγωγή της εταιρείας που ίδρυσαν οι ηθοποιοί Στίβεν Γκράχαμ και Χάνα Γουόλτερς (οι οποίοι συμμετέχουν και στη σειρά), με την αρχική ιδέα να δημιουργήσει μια δραματική σειρά για τον Χεζεκία Μόσκο. Όπως δηλώνει ο Νάιτ στο BBC: «H ιστορία ενός πραγματικού ανθρώπου που ήρθε από την Τζαμάικα με την φιλοδοξία να γίνει εκπαιδευτής λιονταριών και κατέληξε διάσημος πυγμάχος; Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να προσπεράσεις. Όταν ξεκίνησα να ερευνώ την ιστορία του, ανακάλυψα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Παράλληλα, όμως, είχα πάντα την επιθυμία να αφηγηθώ την ιστορία των Forty Elephants. Οι δύο αυτές αληθινές ιστορίες είναι συναρπαστικές και το γεγονός ότι συνέβαιναν την ίδια περίοδο και στον ίδιο τόπο, με έκανε να σκέφτομαι ότι θα ήταν ενδιαφέρον να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν η Μάρι και ο Χεζεκία συναντιόντουσαν. Η σειρά βασίζεται σε αυτή την ιδέα.”
Η σειρά ξεκινά με τον Μόσκο και τον φίλο του, μόλις αφιχθέντες στο Λονδίνο, να παρακολουθούν την Κάρ και τις Forty Elephants να πραγματοποιούν μια περίτεχνη απάτη με τη μορφή ληστείας στην περιοχή των αποθηκών. Σύντομα, γίνεται εμφανές ότι η Κάρ έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες και σχεδιάζει μια τολμηρή ληστεία μεγάλης κλίμακας. «Ο καθένας μπορεί να κλέψει από τους φτωχούς», αναφέρει χαρακτηριστικά στα μέλη της συμμορίας της. «Έφτασε η στιγμή να κλέψουμε από τους πλούσιους». Συναντά τον Μόσκο στην παμπ “Blue Coat Boy”, ιδιοκτησίας του Χένρι “Σάγκαρ” Γκούντσον (τον οποίο υποδύεται ο Στίβεν Γκράχαμ), έναν πυγμάχο και υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο. Εισάγει τον εαυτό της ως «η Βασίλισσα των Forty Elephants (Σαράντα Ελεφάντων), της μεγαλύτερης, ταχύτερης και πιο ανεξάρτητης συμμορίας γυναικών σε ολόκληρο το Λονδίνο».
Η πραγματική ιστορία της Μάρι Κάρ χαρακτηρίζεται από αρκετά κενά. Γνωρίζουμε ότι γεννήθηκε το 1862 στο Χόλμπορν του Λονδίνου και ότι το 1881 βρισκόταν ως τρόφιμος σε ένα αναμορφωτήριο θηλέων στο Κεντ, ένα αυστηρό σωφρονιστικό ίδρυμα για γυναίκες που διευθυνόταν από την Εκκλησία της Αγγλίας. Ο λόγος για τον οποίο βρέθηκε εκεί παραμένει αδιευκρίνιστος, αν και φαίνεται πως είχε καταδικαστεί για κλοπή από κατάστημα στην ηλικία των 14 ετών. Η μητέρα της είχε πεθάνει και ο πατέρας της, ένας μικροαπατεώνας και κλέφτης, πιθανότατα βρισκόταν στη φυλακή ή είχε φύγει στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με το βιβλίο “Alice Diamond and the Forty Elephants” του Μπράιαν ΜακΝτόναλντ, η Κάρ διέθετε μια εντυπωσιακή εμφάνιση και εργαζόταν ως πωλήτρια λουλουδιών στην αγορά του Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο. Παράλληλα, πόζαρε ως μοντέλο για καλλιτέχνες, όπως η Ντόροθυ Τένναντ, η οποία δημοσίευσε ένα εικονογραφημένο βιβλίο με τίτλο “London Street Arabs”, και ο Φρέντερικ Λέιτον, διάσημος για το έργο του “Flaming June”. Γύρω στο 1890, εκλέχθηκε ως η “βασίλισσα” των Forty Elephants, μιας οργάνωσης που απαρτιζόταν από περίπου 40 γυναίκες και της οποίας η προέλευση παραμένει ασαφής.
Η ιστορικός και συγγραφέας Χάλι Ρούμπενχολντ, ειδική σε θέματα γυναικών και εγκληματικότητας και συγγραφέας πολλών βιβλίων σχετικά με το θέμα, ήταν ιστορική σύμβουλος στη σειρά “A Thousand Blows”. «Είχα ακούσει για τις Forty Elephants, αλλά μέχρι να συμμετάσχω στη σειρά, δεν είχα ερευνήσει πραγματικά την ιστορία τους», δηλώνει η ίδια. «Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα, αλλά και μυστηριώδη ιστορία. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η οργάνωση υπήρχε ήδη από τον 18ο αιώνα, αλλά δεν θεωρώ ότι υπάρχουν αξιόπιστες έρευνες που να το επιβεβαιώνουν. Φυσικά, υπήρχαν πολλές γυναίκες που ασχολούνταν με την κλοπή εκείνη την εποχή, όπως προκύπτει από τα αρχεία των δικαστηρίων, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπήρχε κάποια σύνδεση με τις Forty Elephants. Οι πρώτες αναφορές στην οργάνωση χρονολογούνται στη δεκαετία του 1870».
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο ήταν η στρατηγική επιβίωσης και επέκτασης της επιρροής της συμμορίας. Οι Forty Elephants δεν περιορίζονταν σε απλές ληστείες, αλλά είχαν οργανώσει έναν πλήρη εγκληματικό μηχανισμό που περιλάμβανε την κλοπή πολύτιμων αντικειμένων (κλοπή από καταστήματα, ληστείες κοσμημάτων , κλοπές σε σπίτια πλουσίων), την πώλησή τους στη μαύρη αγορά, (πώληση κλεμμένων κοσμημάτων, διακίνηση κλεμμένων ρούχων) και τη χρησιμοποίηση των κλοπιμαίων (χρήση κλεμμένων χρημάτων, αγορά ακινήτων με κλεμμένα χρήματα) για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους σε μια εποχή όπου οι γυναίκες είχαν ελάχιστη κοινωνική εξουσία (χειραφέτηση γυναικών, γυναικεία ισότητα στην βικτοριανή εποχή).
Αυτή η οργανωμένη εγκληματική ομάδα, η οποία κατάφερε να διατηρήσει τον έλεγχο για πάνω από μισό αιώνα (εγκληματικές συμμορίες Λονδίνου, ιστορία του εγκλήματος), δεν ήταν μόνο γνωστή για την σκληρότητα των μεθόδων της, αλλά και για την εκπληκτική ικανότητά της να παραμένει κρυφή από τις αρχές (αποφυγή σύλληψης, τεχνικές απόκρυψης), εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του συστήματος να εντοπίσει γυναίκες που ενέχονταν σε εγκληματικές δραστηριότητες (γυναικεία εγκληματικότητα, ρόλος των γυναικών στο έγκλημα).
Το 1912(δικαστικές υποθέσεις 1912, φυλακίσεις γυναικών 1912), η Κάρ συνελήφθη και φυλακίστηκε για μια σειρά κλοπών (κλοπές σε πολυκαταστήματα, διαρρήξεις σπιτιών, κλοπή κοσμημάτων), αλλά ακόμα και μέσα από τη φυλακή, η επιρροή της παρέμεινε ισχυρή (επιρροή από τη φυλακή, οργάνωση εγκλημάτων από τη φυλακή), καθώς συνέχισε να σχεδιάζει κλοπές και να υποκινεί τους συνεργάτες της εκτός του κελιού της (συνεργάτες των Forty Elephants, δίκτυο συνεργατών συμμορίας). Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη φυλακή, η φήμη της εκτοξεύτηκε και η ιστορία της πλέον συγκαταλέγεται στις πιο επικίνδυνες γυναικείες εγκληματικές οργανώσεις της εποχής (διάσημες γυναικείες συμμορίες, ιστορία γυναικείας εγκληματικότητας).
Η σειρά “A Thousand Blows” όχι μόνο αναβιώνει την ιστορία της Μάρι Κάρ και των Forty Elephants, αλλά ρίχνει φως στην θέση των γυναικών στην κοινωνία του Λονδίνου τον 19ο και 20ο αιώνα. Μέσα από τη δράση και την ατρόμητη στάση των ηρωίδων της, η σειρά δείχνει πώς μια γυναικεία εγκληματική οργάνωση κατάφερε να επιβιώσει και να αναδειχθεί σε έναν θρύλο του εγκλήματος (θρύλοι του εγκλήματος, ιστορίες εγκληματικότητας Λονδίνου).
Το “A Thousand Blows” είναι, επομένως, μια ιστορία γεμάτη δυναμισμό, αληθινές ιστορικές αναφορές και αναπάντεχες ανατροπές, που απεικονίζει τη ζωή και τις προκλήσεις αυτής της ομάδας εγκληματιών, οι οποίες κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να επιβιώσουν σε έναν κόσμο γεμάτο κινδύνους και προκαταλήψεις. (γυναικείες φιγούρες στην ιστορία, επιβίωση στον υπόκοσμο)