Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τάσσεται υπέρ της Ιρλανδικής κυβέρνησης, καλώντας την να εισπράξει έναν τεράστιο φόρο ύψους 14 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Apple. Η απόφαση αυτή προήλθε από τη διαπίστωση ότι η αμερικανική τεχνολογική κολοσσός έχει επωφεληθεί από διάφορες φορολογικές ευνοϊκές ρυθμίσεις στη χώρα.
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το πώς θα αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα.
Η πιο συντηρητική επιλογή θα ήταν να χρησιμοποιηθούν τα κεφάλαια για τη μείωση του εθνικού χρέους της Ιρλανδίας. Στην τελευταία μέτρηση, το χρέος συσσωρευόταν στα 181 δισεκατομμύρια ευρώ.
Με τη χρήση των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το χρέος θα μπορούσε να μειωθεί κατά περίπου 8%, ελαφρύνοντας τις κυβερνητικές υποχρεώσεις σε αποπληρωμές τόκων και προσφέροντας μια ανάσα σε περίπτωση οποιασδήποτε οικονομικής αναταραχής. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι προς το παρόν δεν υπάρχει ιδιαίτερη επείγουσα ανάγκη για τη μείωση του χρέους, το οποίο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα δεν είναι και πολύ υψηλό.
Συγκεκριμένα, το χρέος της Ιρλανδίας αντιστοιχεί στο 60% του ΑΕΠ, σε αντίθεση με αυτό της Βρετανίας, το οποίο πλησιάζει το 100%.
Μια εναλλακτική προσέγγιση θα ήταν να επενδυθούν τα χρήματα στην ανάπτυξη υποδομών. Η Ιρλανδία έχει ανακάμψει δυναμικά από την οικονομική κρίση και τις πολιτικές λιτότητας που υπήρξαν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας.
Ωστόσο, οι υποδομές δεν έχουν εξελιχθεί με τον ρυθμό που θα έπρεπε, με τις ανάγκες για επενδύσεις σε ενέργεια, ύδρευση και κατοικίες να είναι επιτακτικές. Τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαν να είναι κρίσιμα για την εκκίνηση ενός νέου προγράμματος δημοσίων έργων. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην έλλειψη ειδικευμένων εργατών στον τομέα των κατασκευών καθώς και στον κίνδυνο αύξησης του πληθωρισμού από μια τέτοια κίνηση.
Μια τρίτη εναλλακτική είναι η κυβέρνηση να επενδύσει τα χρήματα. Σύμφωνα με το BBC, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κρατικό ταμείο 100 δισεκατομμυρίων ευρώ και ένα δεύτερο 14 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα προστατεύει τις δαπάνες για υποδομές από μελλοντικές οικονομικές κρίσεις.
Ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ταμείου περιλαμβάνει την επιβολή φόρου στις επιχειρήσεις, με σκοπό τη συγκέντρωση κεφαλαίων. Από το 2024 έως το 2035, ένα ποσοστό 0,8% του ΑΕΠ θα διατίθεται ετησίως στο ταμείο, αυξάνοντάς το σε 100 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2035. Με αυτόν τον μηχανισμό, θα γίνει δυνατή η επιστροφή χρημάτων από το ταμείο λόγω των επενδύσεων που θα έχουν πραγματοποιηθεί.