Στην πραγματικότητα, όλοι μας ίσως κρύβουμε κάποιες σκοτεινές πλευρές. Για παράδειγμα, αυτό που συμβαίνει με τα βασανιστήρια. Εγώ προσωπικά είμαι ρεαλιστής. Αν είχα μια κόρη και κάποιος την απήγαγε, είναι δύσκολο να φανταστώ ότι δεν θα κατέφευγα σε ακραία μέσα για να βρω την αλήθεια.
— Με τον καιρό, η στάση μου έγινε πιο σκληρή. Κάποιοι λένε ότι έχω αποκτήσει πιο συντηρητικές απόψεις, αλλά αυτό δεν ισχύει. Με την προσφυγική κρίση, είναι επιτακτική ανάγκη να αποδεχτούμε ότι δεν είναι όλοι καλοί άνθρωποι. Ανάμεσα στους πρόσφυγες υπάρχουν και επικίνδυνες προσωπικότητες. Η απαγόρευση από τμήματα της πολιτικής αριστεράς να αναφερθούμε σε αρνητικά στοιχεία τους, έχει οδηγήσει σε μια μονοπωλιακή κυριαρχία της δεξιάς στην αντιπαράθεση για τα μεταναστευτικά ζητήματα.
— Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ο καλύτερος πατέρας. Υπάρχει μια κωμική διάσταση στην ανάγκη μου να υπερασπιστώ την αξιοπρέπειά μου, που συχνά νιώθω να υπονομεύεται. Ο έφηβος γιος μου με προκαλεί, και όταν ήταν 14 ενός θυμού μου τον αποκάλεσα με μια σκανδαλώδη φράση. Εκείνος, με έναν πολύ έξυπνο τρόπο, μου απάντησε με μια πικρή αλήθεια από το παρελθόν.
— Με φωνάζουν Φιντέλ οι φίλοι μου. Όχι γιατί συμμερίζομαι τις πολιτικές του θέσεις, αλλά διότι μιλώ πολύ. Θυμάμαι μια επίσκεψη στην Κούβα, όπου έβλεπα τον Φιντέλ Κάστρο να μιλάει ακατάπαυστα στην τηλεόραση και να συνειδητοποιώ πως η ομιλία του διαρκούσε ώρες.
— Ολιγότερος πολιτική ορθότητα, παρακαλώ. Σε αντίθεση με κάποιους από τους λευκούς φίλους μου, έχω χτίσει πραγματικές σχέσεις με τους μαύρους φίλους μου, και πιστεύω ότι αυτό έγινε μέσω της ειλικρινής επικοινωνίας και των βρώμικων αστείων. Όταν επισκέπτεσαι μια ξένη χώρα, η αληθινή φιλία έρχεται όταν μοιράζεσαι περισσότερα από απλές ευγένειες.
— Δεν μπορώ να κάνω one-night stand. Στην πόλη μου, τη Λιουμπλιάνα, είναι γνωστό με ποια γυναίκα έχω κοιμηθεί γιατί στην πραγματικότητα την παντρεύτηκα.
— Είναι τρομακτικό να πω ότι κατανοώ την ταυτότητα που εκπροσωπεί ο ISIS. Ωστόσο, η οργανωτική του δομή αποκαλύπτει μια μεταμοντέρνα διάσταση. Υπάρχουν αγαθές ιδέες που προέρχονται από τη μουσουλμανική φιλοσοφία, και κάποιες από αυτές μπορούμε και να τις συνδέσουμε με τον μοντερνισμό και την κοινωνική δικαιοσύνη.
— Οι γονείς μου δεν ήταν αυστηροί, αλλά είχαν τις δικές τους τάσεις χειραγώγησης. Δεν ένιωθα καμιά συμπάθεια για αυτούς. Όταν πέθαναν και το έμαθα, η πρώτη μου σκέψη ήταν αν είχαν τακτοποιηθεί οι υποθέσεις τους, πριν επιστρέψω στη δουλειά μου. Ένιωθα απλώς παγωμένος – κάτι δεν πήγαινε καλά με όλη αυτή την κατάσταση και το ξέρω ότι δεν είναι σωστό να το λέω αυτό.
— Το Χόλιγουντ έχει μια παράξενη εμμονή με τις δυστοπικές ιστορίες. Ταινίες όπως το “Elysium” ή οι “Αγώνες Πείνας” πραγματικά σχεδιάζουν ένα μέλλον που ίσως είναι κοντά μας. Οι νέοι πρέπει να είναι έτοιμοι για προκλήσεις και να αγωνιστούν καθημερινά, χωρίς να παραβλέπουν την ηθική.
— Το γράψιμο με έχει διασώσει. Πριν από χρόνια, λόγω προσωπικών προβλημάτων, σκέφτηκα πολλές φορές την αυτοκτονία. Όμως, έλεγα στον εαυτό μου: «Οκ, σκέφτομαι να τα παρατήσω, αλλά έχω ένα κείμενο να ολοκληρώσω». Έτσι, στο τέλος, οι λέξεις και τα κείμενα με κράτησαν ζωντανό.
