Σύμφωνα με την «Καθημερινή», πρόσφατη ανακάλυψη στη Βεργίνα σε ένα χρυσό οστεοφυλάκιο αποκαλύπτει ένα κομμάτι υφάσματος. Αυτό το ύφασμα βρέθηκε μαζί με τα υπολείμματα ενός άνδρα και ένα χρυσό στεφάνι, υποδεικνύοντας ξεκάθαρα μια σημαντική ιστορική σύνδεση.
Γνωστός και ως σάραπις, ο πορφυρός χιτώνας είχε χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά από τους Πέρσες βασιλείς και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τον μεγάλο στρατηλάτη Αλέξανδρο.
Οι αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν δείχνουν ότι το ύφασμα είναι φτιαγμένο από βαμβάκι — ένα σπάνιο υλικό για εκείνη την εποχή — και βαμμένο σε βασιλικό πορφυρό χρώμα. Αξιοσημείωτο είναι ότι βρέθηκαν και ίχνη χονδρίτη, ενός λαμπερού ορυκτού που χρησιμοποιείτο στην αρχαία Περσία, μέσα στις ίνες του υφάσματος.
Οι λεπτομερείς αυτοί έλεγχοι υποδεικνύουν ότι πρόκειται για βασιλική ενδυμασία με πιθανή προέλευση από την Ανατολή, και μπορεί να είχε φέρει ο ίδιος ο Αλέξανδρος. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να αναθεωρήσει πλήρως την εικόνα που έχουμε για τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο τάφο, προσδιορίζοντας ότι πολλά από αυτά θα μπορούσαν να ανήκουν στον ίδιο τον Αλέξανδρο και όχι στον πατέρα του, Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας.
Όπως αναφέρει ο «Εθνικός Κήρυκας», ακόμη και αν η ταυτότητα του θαμμένου δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί, η ανακάλυψη έχει εγείρει πολλές συζητήσεις γύρω από το ποιος είναι θαμμένος εκεί, προκαλώντας ενθουσιασμό στους ιστορικούς και αρχαιολόγους που ανυπομονούν για περαιτέρω αποκαλύψεις σχετικά με τη χρήση υφασμάτων και τα βασιλικά ταφικά έθιμα της εποχής.
Ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι το 1977, ο Έλληνας αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος ανακάλυψε τέσσερις αρχαίους τάφους στον Μέγα Τύμβο στη Βεργίνα, πιστεύοντας ότι ανήκαν στον Φίλιππο Β’ και στον Αλέξανδρο Δ’ της Μακεδονίας. Παρά τις αμφιβολίες που υπήρχαν για την ταυτοποίηση αυτών των τάφων, οι μεταγενέστερες ανασκαφές επαλήθευσαν πολλές από τις υποθέσεις του.
Η τελευταία κατοικία του Αλεξάνδρου στην Βαβυλώνα είναι ένα μυστήριο που συνεχίζει να απασχολεί τους αρχαιολόγους σήμερα. Αφού θάφτηκε αρχικά στη Μέμφιδα από τον στρατηγό του Πτολεμαίο Α’, το σώμα του μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια. Αναφορές υποστηρίζουν ότι ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και η Κλεοπάτρα επισκέφθηκαν τον τάφο του στην πόλη αυτή, όμως η συνέχεια της ιστορίας του παραμένει ασαφής — ενδέχεται να καταστράφηκε τον 4ο ή 5ο αιώνα, αν και η αλήθεια παραμένει αβέβαιη.
Από τον 19ο αιώνα, έχουν υπάρξει περισσότερες από 100 επίσημες προσπάθειες για την ανακάλυψη του τάφου του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια, καθιστώντας τον έναν από τους πιο εμβληματικούς στόχους της αρχαιολογίας και αντικείμενο διαρκούς μύθου και αναζητήσεων.
