Μια ομάδα ερευνητών που εξετάζει μεταλλικά έργα τέχνης από την προϊστορική εποχή στην περιοχή Järvi-Suomi, γνωστή ως «χώρα των λιμνών» της Φινλανδίας, πιστεύει ότι αυτές οι τοποθεσίες προσέφεραν στους αρχαίους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες μια «πολυδιάστατη εμπειρία» που επιδρούσε σε πολλές αισθήσεις ταυτόχρονα.
Για να το πούμε απλά, οι ειδικοί θεωρούν ότι οι προϊστορικοί αυτοί άνθρωποι πειραματίζονταν με ένα είδος αρχαίας ηχητικής εμπειρίας που θυμίζει το surround sound σήμερα, δημιουργώντας έναν ήχο που αντήχησε όπως η πραγματικότητα που αποτύπωναν στις ζωγραφιές τους στους βράχους.
Κάθε τοποθεσία καταγραφής διαθέτει μοναδικά ηχητικά χαρακτηριστικά. Αυτοί οι χώροι χρησιμοποιούνταν συχνά ως τεράστιοι καμβάδες στους οποίους οι άνθρωποι ζωγράφιζαν από το 5000 π.Χ. έως το 1500 π.Χ. εικόνες που περιλάμβαναν ανθρώπους, σκάφη, τυμπανιστές και ζώα.
Οι τοποθεσίες αυτές, που πιθανότατα επισκέπτονταν για τελετουργικούς σκοπούς, αποδείχθηκε ότι δημιουργούσαν ηχώσεις, προσθέτοντας μια επιπλέον διάσταση στην ομιλία και στη μουσική των τυμπάνων. Αυτές οι μοναδικές ηχητικές συνθήκες ενίσχυαν την εμπειρία, συνδυαζόμενες με τις αγιογραφίες που κοσμούσαν τους τοίχους των σπηλαίων, κατασκευάζοντας μια πρώιμη μορφή κινηματογραφικής εμπειρίας εξαιρετικά όμοια με τις σύγχρονες κινηματογραφικές αίθουσες.
Η Riitta Rainio, αρχαιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι που ηγείται της ερευνητικής ομάδας, μελέτησε τις ακουστικές ιδιότητες 37 διαφορετικών τοποθεσιών για να κατανοήσει πώς οι γύρω βράχοι και οι λίμνες αντανακλούσαν τον ήχο. Η έρευνα αποκάλυψε ότι αυτά τα ηχητικά τοπία παρέμειναν σχετικά σταθερά διαχρονικά. Οι ερευνητές κατέγραψαν ήχους από την οπτική γωνία του ανθρώπου που πλησίαζε τις τοποθεσίες, είτε μέσω ειδικά σχεδιασμένου σκάφους είτε σε μια παγωμένη λίμνη το χειμώνα.
Ακολούθως, οι ερευνητές μετασχημάτισαν τα δεδομένα αυτά σε έναν βίντεο αποτύπωση, προσπαθώντας να αναδημιουργήσουν τους ήχους που ακουγόνταν στις διάφορες επιφάνειες.
Αυτοί οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ο ήχος φαινόταν να αναδύεται από τις ζωγραφιές των σπηλαίων, προσδίδοντας την αίσθηση ότι οι πίνακες ορθωνόταν μπροστά στους επισκέπτες. Αυτή η διαισθητική αλληλεπίδραση αποκαλείται «πολλαπλή αισθητηριακή εμπειρία» για τους προϊστορικούς ανθρώπους που επισκέπτονταν αυτά τα μοναδικά μέρη. Με λίγα λόγια, μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι αρχαίοι πολιτισμοί δημιούργησαν τις δικές τους προϊστορικές ταινίες.
