Οι κάλπες που άνοιξαν σήμερα για την εκλογή του επόμενου προεδρεύοντος του ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν το κόμμα αντιμέτωπο με μια αβέβαιη πραγματικότητα. Η ρήξη που προκάλεσε ο πρώην πρόεδρος έχει οδηγήσει στην απώλεια της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και οι προκλήσεις που ανακύπτουν δεν περιορίζονται στη θεσμική διάσταση.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να κυμαίνεται σε μονοψήφια ποσοστά, με τους αναλυτές να σημειώνουν έντονα σημάδια αποδυνάμωσης της εκλογικής του βάσης. Η συσπείρωση βρίσκεται κάτω από το 40%, ενώ σχεδόν το 25% των πρώην ψηφοφόρων του έχει μετακινηθεί σε μια «γκρίζα ζώνη», παρακολουθώντας τις εξελίξεις του πολιτικού σκηνικού. Ειδικότερα, το 15% φαίνεται να έχει στραφεί στο ΠΑΣΟΚ και ένα άλλο 15% προς νέες πολιτικές δυνάμεις που προήλθαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την Πλεύση Ελευθερίας να είναι η κύρια ωφελημένη.
Η μαζική μετακίνηση των ψηφοφόρων δεν φαίνεται να οφείλεται άμεσα στην πρόσφατη αποχώρηση του Κασσελάκη και των υποστηρικτών του, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Αντίθετα, αποδίδεται κυρίως στην έντονη πόλωση και την εσωστρέφεια που κυριαρχούσε στον ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες. Η έλλειψη σαφούς πολιτικού λόγου και κατεύθυνσης, σε συνδυασμό με τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, έχουν επιδεινώσει την αξιοπιστία του κόμματος, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση πολλών ψηφοφόρων ή την αναμονή για την αποκατάσταση της ηρεμίας και τη ολοκλήρωση των διαδικασιών.
Αυτές οι συνθήκες θέτουν σοβαρές προκλήσεις για τον επόμενο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορέσει άραγε να επαναφέρει την κομματική του βάση; Θα καταφέρει να πετύχει ενότητα και εσωτερική σταθερότητα; Θα παρουσιάσει ένα πολιτικό λόγο και προτάσεις που θα υποδηλώνουν την ξεχωριστή και «χρήσιμη» ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνία και τους ανθρώπους που επιθυμεί να εκπροσωπήσει; Θα διατηρήσει αυτονομία στο πολιτικό σκηνικό ή θα ακολουθήσει τις κοινοβουλευτικές εξελίξεις;
Οι θέσεις των υποψηφίων προεδρεύοντων
Οι τέσσερις κύριοι υποψήφιοι για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ προσφέρουν διαφορετικές προσεγγίσεις στις παραπάνω ερωτήσεις.
Ο Σωκράτης Φάμελλος δήλωσε ότι «την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά ξανά και τη Δευτέρα επιστρέφουμε στη μοίρα μας, η οποία είναι η κυβερνώσα Αριστερά». Μέσω της πολιτικής του προσέγγισης, επικεντρώνεται στα θετικά στοιχεία της κυβέρνησης Τσίπρα, θεωρώντας ότι αυτά μπορούν να καθοδηγήσουν την ανάκαμψη του κόμματος. Επιπλέον, επιχειρεί να αναδείξει τον εαυτό του ως τον πιο ενωτικό υποψήφιο, συνδυάζοντας παράλληλα διάλογο με άλλα κόμματα.
Ο Παύλος Πολάκης από την αρχή επιδιώκει να καταστήσει την υποψηφιότητά του ως τη πιο προοδευτική. Παρουσίασε το δικό του προγραμματικό σχέδιο, εστιάζοντας κυρίως στη θέματα της διαπλοκής και της οικονομίας, προσπαθώντας να επαναφέρει τη συζήτηση στην προμνημονιακή περίοδο όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προωθούσε μια πιο δυναμική παρουσία του κράτους.
Από την άλλη πλευρά, ο Νικόλας Φαραντούρης στις τελευταίες δηλώσεις του εξέφρασε έντονη κριτική στους Φάμελλο και Πολάκη, λέγοντας: «Φτάνει πια με τους ισορροπιστές που δεν προτείνουν τίποτα για το μέλλον». Χρησιμοποίησε σφοδρή γλώσσα χωρίς να τους κατονομάσει, θέλοντας προφανώς να αποδείξει την ανάγκη για πιο τολμηρές προτάσεις.
Τέλος, ο Απόστολος Γκλέτσος δεν φάνηκε να ανταγωνίζεται με τις απαιτήσεις ενός τόσο απαιτητικού πολιτικού αγώνα, με συμμετοχή που περιορίστηκε σε ουσιώδη και επικοινωνιακά λάθη.