Αφού δέχτηκε έντονη κριτική για την απουσία του από την τελευταία λαϊκή αποχαιρετιστήρια εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη, λόγω ενός ταξιδιού του στην Κίνα, ο Γιώργος Παπανδρέου απάντησε σχετικά, αναλογιζόμενος τη σχέση του με τον πρώην πρωθυπουργό.
Στο πλαίσιο ενός ειδικού αφιερώματος στο Βήμα για τον εκλιπόντα πρωθυπουργό, ο Παπανδρέου αναφέρεται τόσο στις προσωπικές τους σχέσεις όσο και στη συνεργασία τους κατά την υπουργική του θητεία στο Υπουργείο Εξωτερικών (1999-2004) και στη διάρκεια της πρωθυπουργίας Σημίτη μέχρι το 2012.
Ο πρώην πρωθυπουργός παραθέτει αναλυτικά γεγονότα και διπλωματικές κινήσεις που συνέβαλαν σε σημαντικές επιτυχίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όπως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και η οριοθέτηση σχέσεων με την Τουρκία, καθώς και η αξιοποίηση της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων.
Επισημαίνει δύο κορυφαίες στιγμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: τις αποφάσεις του Ελσίνκι και την Προεδρία της ΕΕ το 2003. Υπογραμμίζει ότι αυτές οι επιτυχίες δεν προήλθαν από τύχη ή εμπνευσμένα καλέσματα δύο ανθρώπων, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής που είχε σχεδιαστεί και εφαρμοστεί με προσήλωση για πάνω από δέκα χρόνια.
Η σχέση τους δεν ήταν ούτε τυπική ούτε ανταγωνιστική, όπως πολλές φορές συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα, δηλώνει ο Παπανδρέου. Έχει περάσει από διάφορες φάσεις και σίγουρα η αποδοχή του Σημίτη ως τεχνοκράτη τον αδικεί. «Η συνεργασία μας βασίζονταν σε κοινό όραμα», αναφέρει, τονίζοντας ότι και οι δύο είχαν πλήρη συνείδηση των δυνατοτήτων της χώρας και τα μεγάλα διακυβεύματα της διεθνούς σκηνής.
«Δεν πιστέψαμε ποτέ σε μια Ελλάδα ασθενική. Αντιθέτως, επιδιώξαμε να αναδείξουμε έναν πιο ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας», προσθέτει.
Ο Παπανδρέου δεν παραλείπει να αναφέρει την υποστήριξη και την ανησυχία του Σημίτη για την επιτυχία του, αναγνωρίζοντας τη συναισθηματική διάσταση αυτής της συνεργασίας, όπως η “πατρική αγωνία” που έδειξε κατά τη διάρκεια δύσκολων στιγμών.
Σχετικά με την διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ το 2004, αναφέρει ότι δεν ζήτησε ποτέ το “δαχτυλίδι” της αρχηγίας, αλλά εξελέγη βάσει της διαδικασίας του καινούργιου καταστατικού του κόμματος.
Αναγνωρίζει ότι η αντιπολίτευση δεν ήταν απλή, με αναφορές σε κρίσιμες στιγμές, όπως η πρότασή του για δημοψήφισμα σχετικά με τη νέα συνθήκη της ΕΕ. Όσον αφορά τη Νέα Δημοκρατία, υπογραμμίζει την προνοητικότητα του Σημίτη το 2008, όταν προειδοποίησε για πιθανή προσφυγή στο ΔΝΤ, κατηγορώντας τη ΝΔ για την έλλειψη σοβαρής παρακολούθησης των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
