– Η Ελλάδα εμφανίζει μια θετική πορεία στις επενδύσεις, αλλά η απόδοσή της δεν έχει ακόμα φτάσει τα υψηλότερα επίπεδα. Ο ρυθμός ανάπτυξης κυμαίνεται γύρω στο 2% με 3%, αν και υπάρχουν ρεαλιστικές προοπτικές για ανάπτυξη έως και 6%, με την προϋπόθεση να ανακτηθεί το έδαφος που χάθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, αναδύεται ένα κρίσιμο ερώτημα: γιατί οι ιδιωτικές επενδύσεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα στην Ελλάδα;
– Κατά την διάρκεια των οικονομικών προγραμμάτων στήριξης, η Ελλάδα έχει καταφέρει σημαντική πρόοδο στη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος. Για να επιτύχει η χώρα την πλήρη αναπτυξιακή της δυναμική, είναι απαραίτητο να επενδύσει περαιτέρω στις μεταρρυθμίσεις. Η ανησυχία μου είναι ότι, παρά την πρόοδο που έχει γίνει, η χώρα φαίνεται να έχει “κολλήσει” σε αυτό το στάδιο.
– Η οικονομική κατάσταση είναι σε καλό δρόμο, το δημόσιο χρέος μειώνεται γρήγορα, η Ελλάδα έχει επιστρέψει σε επενδυτική βαθμίδα και η απασχόληση αυξάνεται. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος υπεραισιοδοξίας. Αν και αναγνωρίζονται οι πρόοδοι, η πρόκληση να γίνει περισσότερη δουλειά παραμένει, καθώς το κατά κεφαλήν εισόδημα δεν έχει ξεπεράσει τα επίπεδα πριν την κρίση του 2008, η απασχόληση είναι κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ, και η παραγωγικότητα παραμένει στα 2/3 της ευρωπαϊκής μέσης τιμής.
– Μια θετική εξέλιξη είναι ότι η Ελλάδα έχει προχωρήσει στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών πόρων που διαθέτει. Είναι καθοριστικής σημασίας να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική αξιοποίηση αυτών των πόρων.
Η Ε.Ε. συνολικά βρίσκεται αντιμέτωπη με κρίσιμα ζητήματα όπως η παραγωγικότητα, η παγκοσμιοποίηση, τα ενεργειακά κόστη, η κλιματική αλλαγή και οι δημογραφικές προκλήσεις.
Ωστόσο, έχει αποδείξει την ικανότητά της να ξεπερνά δυσκολίες με συλλογική δράση, όπως κατέδειξε η ανταγωνιστική αντιμετώπιση της πανδημίας, το Brexit και ο πόλεμος στην Ουκρανία. “Το EU κρατήσαμε όρθια γιατί δράσαμε με αλληλεγγύη, γρήγορα και με καινοτόμο πνεύμα”, ανέφερε.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την οικονομική κατάσταση της Ευρώπης, χαρακτήρισε την ΕΕ ως “εύθραυστη” αυτή τη στιγμή, εξηγώντας ότι οι πηγές ανάπτυξης έχουν μειωθεί, καθιστώντας το περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις. Παρά τα προβλήματα, εξέφρασε την πεποίθηση ότι υπάρχουν εφικτές λύσεις.
Ο κ. Γιώργος Παγουλάτος, Πρέσβης και Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, τόνισε τον καθοριστικό ρόλο της ΕΕ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με έμφαση στην ενεργειακή σύνδεση και τις υποδομές. Η στρατηγική σημασία της Ελλάδας ως διαμετακομιστικού κόμβου ενέργειας, όπως η Αλεξανδρούπολη, είναι αναμφισβήτητη. Επισήμανε ωστόσο ότι η ΕΕ λειτουργεί με βάση τη συναίνεση, γεγονός που οδηγεί σε πιο αργές διαδικασίες σε σχέση με άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ivailo Izvorski, Επικεφαλής Οικονομολόγος για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία στην Παγκόσμια Τράπεζα, υπογράμμισε την ανάγκη ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα στην Ευρώπη για να διευρυνθεί η καινοτομία και οι επενδύσεις. Παρόλο που οι χρηματοδοτήσεις είναι διαθέσιμες, ο ιδιωτικός τομέας φαίνεται να διστάζει να αναλάβει αναγκαία ρίσκα. Τέλος, αναφέρθηκε στο ζήτημα της διαρροής ταλέντων από την περιοχή.
Ο Federico N. Fernández, Διευθύνων Σύμβουλος του “We Are Innovation”, αναφέρθηκε στην ανάγκη για μια νέα αναγέννηση της καινοτομίας στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι η ήπειρος χάνει έδαφος σε σχέση με τις ΗΠΑ. Χαρακτήρισε τη σχέση της Ευρώπης με την καινοτομία ως “περίπλοκη” και τη σύγκρινε με μια δραματική σχέση χωρίς ουσία. Τόνισε τη σημασία των τεχνολογικών επενδύσεων και της προώθησης της καινοτομίας για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ.
Ο Νίκος Βέττας, Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ και Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ανέλυσε τις γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις που ενδέχεται να θίξουν την επενδυτική δραστηριότητα. Ειδικότερα, αναφέρθηκε στην αβεβαιότητα που προκαλεί η νέα αμερικανική διοίκηση, και κατέστησε σαφές ότι, η ΕΕ θα πρέπει να εξετάσει σε βάθος τα αίτια πίσω από την υστέρησή της στην ανταγωνιστικότητα και να αναπτύξει πιο αποτελεσματικές στρατηγικές προσαρμογής.
