Ντελ Τόρο στοχεύει να αναβιώσει το «Φάντασμα της Όπερας» κινηματογραφικά.

Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, ο βραβευμένος σκηνοθέτης που έχει συνδέσει το όνομά του με σκοτεινές, παραμυθένιες αφηγήσεις, στρέφει ξανά το βλέμμα του σε ένα κλασικό έργο της λογοτεχνίας τρόμου, φαντασίας και ρομαντισμού. Μετά την πρόσφατη επιτυχία της κινηματογραφικής μεταφοράς του «Φρανκενστάιν», ο Ντελ Τόρο επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον του να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το εμβληματικό μυθιστόρημα «Το Φάντασμα της Όπερας», ανοίγοντας μια νέα συζήτηση για την επανερμηνεία διαχρονικών ιστοριών στη σύγχρονη κινηματογραφική σκηνή.

Η Αναβίωση των Κλασικών: Γιατί μας Απασχολεί;

Το διαρκές ενδιαφέρον του Χόλιγουντ για την επανεκτέλεση κλασικών έργων δεν είναι τυχαίο. Αυτές οι ιστορίες, όπως «Το Φάντασμα της Όπερας», έχουν αποδείξει την αντοχή τους στον χρόνο, αγγίζοντας πανανθρώπινα θέματα όπως η ομορφιά, η ασχήμια, η αγάπη, η απομόνωση και η τραγωδία. Για το κοινό, μια νέα προσέγγιση από έναν οραματιστή σκηνοθέτη όπως ο Ντελ Τόρο υπόσχεται όχι μόνο την απόλαυση μιας γνώριμης ιστορίας, αλλά και μια φρέσκια οπτική γωνία, εμπλουτισμένη με σύγχρονα μέσα και ευαισθησίες. Για τη βιομηχανία, αποτελεί μια σχετικά ασφαλή επένδυση, βασισμένη σε ένα ήδη δοκιμασμένο και αγαπημένο brand.

«Το Φάντασμα της Όπερας»: Ένα Μυθιστόρημα, Πολλές Ενσαρκώσεις

Η ιστορία του φαντάσματος που στοιχειώνει την Όπερα του Παρισιού και ερωτεύεται μια νεαρή σοπράνο έχει τις ρίζες της βαθιά στην παγκόσμια κουλτούρα. Το πρωτότυπο έργο, γραμμένο από τον Γκαστόν Λερού, δημοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες στην εφημερίδα “Le Gaulois” από τον Σεπτέμβριο του 1909 έως τον Ιανουάριο του 1910. Από τότε, η ατμόσφαιρα μυστηρίου, ο τραγικός έρωτας και η εντυπωσιακή σκηνογραφία έχουν γοητεύσει κοινό και δημιουργούς.

Αξίζει να σημειωθούν οι πιο καθοριστικές μεταφορές:

• Η ταινία του 1925 με τον Λον Τσάνεϊ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η οποία θεωρείται ορόσημο του βωβού κινηματογράφου και καθόρισε την οπτική αναπαράσταση του Φαντάσματος για πολλές γενιές.
• Το θρυλικό μιούζικαλ του Άντριου Λόιντ Βέμπερ, που έκανε πρεμιέρα το 1986. Αυτή η μουσική μεταφορά έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ μακροβιότητας και εισπράξεων, γινόμενη ένα από τα πιο επιτυχημένα θεατρικά έργα όλων των εποχών, και έχει παρουσιαστεί σε αμέτρητες σκηνές παγκοσμίως.

Αυτές οι επιτυχημένες προσαρμογές μαρτυρούν την ευελιξία της ιστορίας και την ικανότητά της να ανανεώνεται, διατηρώντας ταυτόχρονα τον πυρήνα της τραγικής της ομορφιάς.

Γιατί ο Ντελ Τόρο; Η Σκηνοθετική του Υπογραφή

Η πρόθεση του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο να ασχοληθεί με «Το Φάντασμα της Όπερας» δεν είναι μία απλή επιλογή. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης φημίζεται για την ικανότητά του να δημιουργεί βαθιά ατμοσφαιρικούς κόσμους, όπου το φανταστικό συναντά το μακάβριο και το ανθρώπινο δράμα. Ταινίες όπως ο «Λαβύρινθος του Πάνα» (Pan’s Labyrinth) και «Η Μορφή του Νερού» (The Shape of Water) έχουν αναδείξει την ξεχωριστή του ματιά σε πλάσματα που βρίσκονται στο περιθώριο, σε «τέρατα» που συχνά είναι πιο ανθρώπινα από τους ίδιους τους ανθρώπους. Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα ταιριαστή με τον κεντρικό χαρακτήρα του Φαντάσματος, ενός ιδιοφυούς αλλά παραμορφωμένου άνδρα, που κρύβεται στη σκιά και επιζητά την αγάπη και την αναγνώριση.

Ανάλυση: Η σκηνοθετική αισθητική του Ντελ Τόρο, που συνδυάζει στοιχεία γοτθικού ρομαντισμού, τρόμου και έντονου οπτικού στιλιζαρίσματος, προδιαθέτει για μια μεταφορά που θα μπορούσε να αναδείξει τις πιο σκοτεινές και παράλληλα τις πιο συγκινητικές πτυχές της ιστορίας. Η εμμονή του με τα «τέρατα» ως φορείς συναισθημάτων και η ικανότητά του να τα κάνει συμπαθητικά στο κοινό, είναι το κλειδί για μια φρέσκια ανάγνωση του Ερίκ, του Φαντάσματος.

Το Μέλλον της Διασκευής: Προσδοκίες και Προκλήσεις

Η ανακοίνωση του Ντελ Τόρο δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες. Πώς θα χειριστεί άραγε ο σκηνοθέτης τις μουσικές επιρροές, δεδομένης της κυριαρχίας του μιούζικαλ του Βέμπερ; Θα επιλέξει μια πιο πιστή κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Λερού, η οποία είναι πολύ πιο σκοτεινή και gothic από τις γνωστές όπερες και μιούζικαλ; Ή θα δημιουργήσει μια εντελώς νέα οπτική, χρησιμοποιώντας την ιστορία ως έναυσμα για τη δική του μυθοπλασία;

Στην εκτίμηση του συγγραφέα: Η πρόκληση για τον Ντελ Τόρο θα είναι να βρει μια ισορροπία μεταξύ της διατήρησης της κλασικής ουσίας της ιστορίας και της ενσωμάτωσης του μοναδικού του οράματος, ώστε να προσφέρει μια εκδοχή που θα είναι ταυτόχρονα οικεία και ανατρεπτική. Δεδομένης της φήμης του για την προσοχή στη λεπτομέρεια και την αριστοτεχνική χρήση των πρακτικών εφέ, μπορούμε να περιμένουμε μια οπτικά εκθαμβωτική και συναισθηματικά φορτισμένη ταινία.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ