Αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο ενός αγαπημένου προσώπου, η στήριξη είναι κρίσιμη. Όμως, προσέξτε τα λόγια σας, γιατί κάποια μπορεί να πληγώσουν αντί να παρηγορήσουν.
Η Φραντσέσκα Όλσεν, η οποία πάλεψε με τον καρκίνο του μαστού, μοιράζεται στο άρθρο της στο Oprah Daily φράσεις που καλό είναι να αποφεύγονται, προτείνοντας εναλλακτικούς τρόπους ουσιαστικής στήριξης.
Η Φραντσέσκα τονίζει: «Αν διαβάζετε αυτή τη λίστα, κάνετε το σωστό: Επιδιώκετε να στηρίξετε κάποιον που αγαπάτε σε μια δύσκολη στιγμή. Να θυμάστε να επικεντρώνεστε στην εμπειρία του και να τον προσεγγίζετε με ενσυναίσθηση.» Χρειάζεται χώρος για να εκφραστεί η σύγχυση και το χάος που φέρνει ο καρκίνος, και άνθρωποι γενναίοι να το αντιμετωπίσουν.
“Δεν θέλω να σε ενοχλήσω”
Προτείνεται: “Θα ήθελες λίγη παρέα;”
Η Φράνσεσκα αναφέρει πως κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, ήθελε να την “ενοχλήσουν”. Ήθελε να νιώσει ότι οι αγαπημένοι της δεν την έβλεπαν διαφορετικά. Η προσφορά συντροφιάς δείχνει ενδιαφέρον και φροντίδα, χωρίς υποθέσεις.
Η προσπάθεια να είσαι παρών ως μητέρα και να συνεχίσεις τη δουλειά αναγνωρίζεται και επιτρέπει να μιλήσεις για τις δυσκολίες αυτών.
“Όλα γίνονται για κάποιο λόγο”
Προτείνεται: “Λυπάμαι που περνάς δύσκολες στιγμές, είμαι εδώ για σένα.”
Αυτή η φράση μπορεί να ακουστεί σκληρή και απορριπτική. Ο κόσμος είναι ατελής, με τραγικά και τυχαία γεγονότα. Η αναζήτηση “γιατί;” συνήθως δεν βοηθά. Η αναγνώριση του πόνου είναι πιο συμπονετική και ρεαλιστική.
“Αλλά τώρα είσαι καλά, σωστά;”
Προτείνεται: “Πώς νιώθεις σχετικά με την εμπειρία σου;”
Το “καλά” δεν περιγράφει τη ζωή μετά τον καρκίνο. Ο κίνδυνος μπορεί να έχει περάσει, αλλά η οπτική για τη ζωή αλλάζει. Η κοινωνική επανένταξη μπορεί να είναι δύσκολη και αποξενωτική.
Είναι σημαντικό να υπάρχει χώρος για να μιλήσει κανείς για τη διαδικασία της θεραπείας, η οποία δεν είναι γραμμική.
