Ο Θανάσης Λάλας αποκαλύπτει γιατί απομακρύνθηκε από την πολιτική και τι σκέφτεται για τη δημόσια ζωή και το μέλλον του.
Η απόφαση του Θανάση Λάλα να αποσυρθεί από την πολιτική
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή «Weekenders» του ΑΝΤ1, ο Θανάσης Λάλας μίλησε ανοιχτά για την απόφαση του να αποστασιοποιηθεί από την πολιτική σκηνή. Όπως τόνισε, η αποχώρηση προέκυψε όταν ένιωσε ότι άρχισε να χάνει τον προσωπικό του εαυτό, παρά το γεγονός ότι παραμένει ενημερωμένος για τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα.
Η προέλευση του επωνύμου και η προσωπική του ιστορία
Αποκαλύπτοντας την προέλευση του επιθέτου του, ο Λάλας εξήγησε ότι προέρχεται από το όνομα ενός χωριού της καταγωγής του πατέρα του. Με χιούμορ είπε: «Ήταν ένα παιχνίδι που έκανα μικρός, επειδή ήμουν άτακτος στο σχολείο. Το πήρα για να αποφύγω την καζούρα από τους συμμαθητές μου».
Η επαγγελματική του πορεία πέρα από τη δημοσιογραφία
Ο γνωστός δημιουργός δεν θεωρεί ότι είχε παραδοσιακή δημοσιογραφική επιτυχία, καθότι δεν υπήρξε ποτέ δημοσιογράφος με την κλασική έννοια. Αντίθετα, τόνισε ότι η σχέση του με τα μέσα ενημέρωσης βασίζεται στις συνεντεύξεις και τις προσωπικές εμπειρίες που μοιράστηκε με το κοινό, οι οποίες αγάπησαν τη διαφορετική αυτή προσέγγιση.
Παράλληλα, αποκάλυψε πως αποφεύγει την τηλεόραση και δεν αγοράζει εφημερίδες από το 2006, υπογραμμίζοντας την αποστασιοποίηση του από τη μαζική ενημέρωση.
Κριτική στην πολιτική και τη σχέση της με τον προσωπικό χαρακτήρα
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη σκέψη ότι η ενασχόληση με την πολιτική θα πρέπει να περιορίζεται σε όσους έχουν διαφορετικό υπόβαθρο από αυτό που ο ίδιος έχει. Όπως ανέφερε, «Θεωρώ ότι ένας άνθρωπος που έχει κάνει μια δουλειά “Χ”, δεν μπορεί να ασχοληθεί ουσιαστικά με την πολιτική». Η αποχώρησή του από την πολιτική σχολιάστηκε με ειλικρίνεια: «Έφυγα από την εξουσία όταν ένιωσα ότι έχανα τον εαυτό μου. Θα ήμουν πιο σκληρός και αδίστακτος από τους σημερινούς πολιτικούς που κριτικάρω.»
Η στάση του απέναντι στην κινηματογραφική βιογραφία του Στέλιου Καζαντζίδη
Όταν κλήθηκε να σχολιάσει τα σχέδια για τη μεταφορά της ζωής του Στέλιου Καζαντζίδη στον κινηματογράφο, ήταν απόλυτα κατηγορηματικός. Υποστήριξε ότι «ο Καζαντζίδης δεν γίνεται ταινία», αφού, κατά τη γνώμη του, δεν χωράει υποκρισία σε μια τέτοια προσπάθεια. Τόνισε πως ο μεγάλος τραγουδιστής αποτελεί “τόμο αυτοβιογραφίας και βασάνου”, κάτι που δεν μπορεί να αποδοθεί απλά στην οθόνη, όπως δεν μπορούν να μιμηθούν κάποιοι μεγάλους πολιτικούς ηγέτες του παρελθόντος.
