Η ιστορία της Ναταλίας Λιονάκη, της ηθοποιού που εγκατέλειψε τα φώτα της δημοσιότητας για να αφιερωθεί στον μοναχισμό, συνεχίζει να συναρπάζει. Μάθετε τους λόγους που την οδήγησαν από την Κρήτη στην Αφρική.
Η απόφαση της Ναταλίας Λιονάκη να μεταβεί στον μοναχισμό, αφήνοντας πίσω της την επιτυχημένη καριέρα στην υποκριτική, είχε προκαλέσει σάλο και τεράστιο ενδιαφέρον στα μέσα ενημέρωσης. Η πορεία της, όμως, δεν σταμάτησε στα ελληνικά μοναστήρια. Η μοναχή Φεβρωνία, όπως είναι πλέον το όνομά της, αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου αρχικά είχε εγκατασταθεί, βρήκε νέα πνευματική στέγη στην αφρικανική ήπειρο. Ο Ανδρέας Καραγιάννης, σε δηλώσεις του στην εκπομπή «Super Κατερίνα», αποκάλυψε τους πραγματικούς λόγους πίσω από αυτή τη ριζική αλλαγή στη ζωή της μοναχής.
Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο η μοναχή Φεβρωνία αποφάσισε να εγκαταλείψει την Κρήτη ήταν η δυσανάλογη δημοσιότητα που είχε λάβει η παρουσία της. Η διαρκής προσοχή των μέσων ενημέρωσης και του κοινού καθιστούσε αδύνατη την απρόσκοπτη τήρηση της μοναχικής ζωής την οποία είχε επιλέξει. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Ανδρέας Καραγιάννης:
«Όταν είχε πάει στο Ηράκλειο Κρήτης σε ένα μοναστήρι, το θέμα της απέκτησε τόση δημοσιότητα που εμπόδιζε την πραγματική μοναχική ζωή. Έτσι, αναγκάστηκε να φύγει και βρήκε καταφύγιο στην Κένυα».
Το νέο της όνομα: Γιατί η Ναταλία Λιονάκη επέλεξε το όνομα Φεβρωνία;
Ο Ανδρέας Καραγιάννης εστίασε επίσης στην επιλογή του ονόματος «Φεβρωνία», εξηγώντας ότι αυτή η απόφαση ελήφθη τη στιγμή που η Ναταλία Λιονάκη αποκάλυψε την αλλαγή στην προσωπική και πνευματική της ζωή. «Έλαβε το όνομα Φεβρωνία όταν αποκάλυψε την νέα της ζωή. Έγινε μοναχή Φεβρωνία, και ίσως ο λόγος να ήταν η ομορφιά της, η εσωτερική και εξωτερική».
Η Αγία Φεβρωνία: Σύμβολο πίστης και μαρτυρίου
Η επιλογή του ονόματος «Φεβρωνία» δεν είναι τυχαία. Η Αγία Φεβρωνία έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στην περιοχή της Νισίβης της Μεσοποταμίας, σε μια εποχή έντονων διωγμών κατά των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό. Σε πολύ νεαρή ηλικία, αφιερώθηκε στον Θεό, ζώντας ως μοναχή σε ένα μοναστήρι με την ηγουμένη θεία της, Βρυαίνη.
Λόγω της απαράμιλλης ομορφιάς της και της ακλόνητης πίστης της στον Χριστό, συνελήφθη κατόπιν εντολής του διοικητή της περιοχής, Σελήνου. Ο Σελήνος της προσέφερε πλούτο και την πρότεινε σε γάμο με τον ανιψιό του, Λυσίμαχο, υπό τον όρο να απαρνηθεί την χριστιανική της πίστη. Η Φεβρωνία αρνήθηκε κατηγορηματικά, παραμένοντας αταλάντευτη στην πίστη της. Η άρνησή της οδήγησε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε με σθένος και καρτερία, επιδεικνύοντας θάρρος και υπομονή. Ο Σελήνος, εντυπωσιασμένος από την ακλόνητη στάση της, διέταξε τον αποκεφαλισμό της, θέτοντας τέλος στο επίγειο μαρτύριό της. Η μνήμη της Αγίας Φεβρωνίας τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε χρόνο στις 25 Ιουνίου, ως παράδειγμα πίστης, δύναμης και αυτοθυσίας.
