Η Έρρικα Πρεζεράκου μοιράζεται ανοιχτά την προσωπική της μάχη με την αγοραφοβία και πώς αυτή επηρέασε τη ζωή της για πολλά χρόνια.
Η καθηλωτική εμπειρία της αγοραφοβίας
Η αγοραφοβία αποτέλεσε για την Έρρικα Πρεζεράκου ένα αόρατο δεσμά που την κρατούσε χρόνια κλεισμένη στο σπίτι της. Όπως αποκαλύπτει η ίδια, για σχεδόν 25 χρόνια αντιμετώπιζε έντονους φόβους που περιορίζαν την καθημερινότητά της.
Η αρχή της αγοραφοβίας και η εσωστρέφεια
Η Έρρικα θυμάται πως η κατάσταση ξεκίνησε κατά την περίοδο της νεότητας της, μεταξύ 17 και 21 ετών, όταν άρχισε να εργάζεται και να κοινωνικοποιείται ανεξάρτητα. Παράλληλα, ένιωθε το σοκ και το άγχος του να βγαίνει έξω στον κόσμο, κάτι που την φόβιζε βαθιά. Η δυσκολία της να διαχειριστεί τα νέα συναισθήματα την οδήγησε σε εσωστρέφεια και περιορισμένη κοινωνική επαφή.
Η σημασία του αθλητισμού στην απελευθέρωση
Μέσα σε αυτή τη δυσκολία, ο αθλητισμός λειτούργησε σαν ένα μοναδικό καταφύγιο. Η προπόνηση και οι αγώνες αποτέλεσαν το “επιτρεπτό” περιβάλλον όπου ένιωθε ασφαλής, επιτρέποντας στην Έρρικα να βγει έξω με σκοπό και σιγουριά. Αυτό το στοιχείο βοήθησε σημαντικά στην πορεία της προς την απεξάρτηση από τον φόβο του εξωτερικού κόσμου.
Η στροφή μετά τη λήξη της αθλητικής καριέρας
Παρά το γεγονός ότι η αγοραφοβία καθόριζε τα περισσότερα χρόνια της ζωής της, η κατάσταση άλλαξε δραματικά όταν σταμάτησε τον αθλητισμό γύρω στην ηλικία των 35 ετών. Τότε άρχισε να αντιμετωπίζει το πρόβλημα πιο συνειδητά και να προσαρμόζει τη ζωή της ώστε να ξανακερδίσει την ελευθερία της.
