Μια νύχτα Ανάστασης διαφορετική, μια μάχη με το σκοτάδι αντί για το φως της λαμπάδας. Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου μοιράζεται την προσωπική του εμπειρία με μια κρίση πανικού που τον κράτησε μακριά από την εκκλησία, παρά την επιθυμία του να γιορτάσει με την οικογένειά του.
«Χριστός Ανέστη… με βαριά καρδιά φέτος,» ξεκινά την ανάρτησή του, περιγράφοντας πως έφτασε έξω από την εκκλησία, αλλά μια ξαφνική κρίση τον καθήλωσε: Έντονη δυσφορία, ταχυπαλμία, κρύος ιδρώτας και τρέμουλο.
Η κρίση πανικού και η στήριξη της συζύγου
Ο Μαυρίκιος περιγράφει με λεπτομέρεια τα συμπτώματα της κρίσης: αίσθηση αποξένωσης από το σώμα του, βάρος στο στήθος και ακανόνιστο χτύπο της καρδιάς. Τονίζει δε, πόσο σημαντική ήταν η παρουσία της συζύγου του: «Είχα δίπλα μου τη γυναίκα μου. Ήρεμη, παρούσα, στο αυτοκίνητο, δίπλα μου. Εκείνη ήταν το φως μου.»
Μέσα από το αυτοκίνητο, παρακολουθούσε τους άλλους να γιορτάζουν, ενώ ο ίδιος πάλευε με το σκοτάδι του. «Ήταν άγχος; Ήταν φόβος; Ήταν μάτι; Ή μήπως το ψυχικό ξέσπασμα της κούρασης;» αναρωτιέται.
Ένα «Χριστός Ανέστη» ψιθυριστό και η ελπίδα για το μέλλον
Η κρίση τού στέρησε τη χαρά της Ανάστασης. «Έχασα την Ανάσταση για πρώτη φορά στη ζωή μου.» Ωστόσο, εκφράζει την ελπίδα ότι η δυσκολία αυτή θα γίνει δύναμη.
Με αισιοδοξία, κλείνει την ανάρτησή του με ευχές για ένα καλύτερο μέλλον: «Με λιγότερο άγχος, χωρίς πανικό, περισσότερη κατανόηση, καλύτερη προετοιμασία, μεγαλύτερη ευλογία και περισσότερο φως.» Η ιστορία του Μαυρίκιου Μαυρικίου αποτελεί μια υπενθύμιση για την ανάγκη φροντίδας της ψυχικής υγείας και την αξία της στήριξης σε δύσκολες στιγμές. Η ψυχική υγεία είναι σημαντική όσο και η σωματική, ειδικά σε περιόδους με αυξημένο άγχος και κούραση.
