Η δυναμική της βίας μέσα στις σχέσεις αποκαλύπτεται μέσα από απρόσμενα περιστατικά.
Η δημόσια αντίληψη της σωματικής επιθετικότητας ανάλογα με το φύλο
Πρόσφατα, μια σκηνή που απεικόνιζε την Μπριζίτ Μακρόν να σπρώχνει τον Εμανουέλ Μακρόν κατά την αποβίβασή τους από το προεδρικό αεροσκάφος στο Βιετνάμ προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Γιατί όμως μια τέτοια κίνηση από γυναίκα προς άντρα θεωρείται συχνά «παιχνιδιάρικη» και όχι επιθετική; Αυτό το φαινόμενο αποκαλύπτει τη βαθιά ασυμμετρία στην κοινωνική αντίληψη της βίας, που διαμορφώνεται βάσει των έμφυλων ρόλων.
Η κοινωνική ερμηνεία της επιθετικότητας μεταξύ συντρόφων
Εάν το ρόλο αντεστραφόταν και ο πρόεδρος είχε επιδείξει παρόμοια συμπεριφορά προς τη σύζυγό του, ο δημόσιος διάλογος πιθανότατα θα είχε χαρακτηρίσει την πράξη ως εν δυνάμει βίαιη και κοινωνικά απαράδεκτη. Η διαφορετική αντιμετώπιση όταν δρά τυγχάνει γυναίκα και θύμα άντρα αφορά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις έμφυλες σχέσεις και την εξουσία μέσα σε αυτές.
Η ανάγκη για ισότητα στην ερμηνεία της σωματικής βίας
Ο Εμανουέλ Μακρόν προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιστατικό, χαρακτηρίζοντας το ως απλό «πείραγμα» και «αστείο», κάτι που υπογραμμίζει την επιθυμία διατήρησης της δημόσιας εικόνας. Ωστόσο, η σωματική επαφή όπως το σπρώξιμο δεν αλλάζει την ουσία της πράξης, ανεξάρτητα από το φύλο που την εκτελεί.
Ποια είναι η σημασία αυτής της αντίληψης για την κοινωνία;
Αυτός ο επιλεκτικός τρόπος ερμηνείας της επιθετικότητας ενισχύει ανισότητες και διαιωνίζει στερεότυπα που δυσκολεύουν την αντιμετώπιση της βίας στο σπίτι και στον δημόσιο χώρο. Χρειάζεται μια συνειδητή προσπάθεια να αναθεωρήσουμε πώς ορίζουμε και αντιδρούμε στη σωματική βία, με επίκεντρο την ισότητα και τον σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους.
