Η δημοσιογράφος Σία Κοσιώνη, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό In Style, μίλησε μεταξύ άλλων για τη σχέση ζωής με τον σύζυγό της, τον Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, και τις αρχικές επιφυλάξεις και τους φόβους που είχε όταν άρχισε να συνειδητοποιεί ότι αναπτύσσει έντονα συναισθήματα και ερωτεύεται.
Όταν ξεκίνησε το φλερτ και η ερωτική έλξη με τον σύζυγό σου, σε προβλημάτισε το βαρύ όνομα Κώστας Μπακογιάννης, με την ισχυρή πολιτική κληρονομιά;
Ναι, με προβλημάτισε σε μεγάλο βαθμό. Υπήρχαν σκέψεις και δεύτερες σκέψεις.
Σκέφτηκες κάποια στιγμή σοβαρά να κάνεις πίσω στην σχέση;
Ναι, όχι απλώς να κάνω πίσω, αλλά μόνο πίσω. Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ερωτεύομαι βαθιά τον Κώστα Μπακογιάννη, προφανώς και η πρώτη μου αυθόρμητη αντίδραση ήταν «όχι, δεν θα τον ερωτευτείς». Προσπάθησα συνειδητά να επιβληθώ στον εαυτό μου και να πω «όχι, πρέπει να το δεις αλλιώς». Φυσικά και το σκέφτηκα πολύ σοβαρά όλο αυτό. Και βέβαια ήταν κάτι που συζητήσαμε ανοιχτά μεταξύ μας. Δεν μπορείς, όμως, να παλέψεις με τον έρωτα. Πάντα βγαίνεις χαμένος. Αλλά ήρθε, και εξελίχθηκε τόσο φυσιολογικά και τόσο γλυκά, σαν το κύλισμα του νερού, αυτή η σχέση που δεν θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο.
Είχα ήδη πολλά χρόνια εμπειρίας στην παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων όταν γνώρισα τον Κώστα Μπακογιάννη, είχα διαγράψει μια μακρά πορεία στη δημοσιογραφία. Είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στην επαγγελματική μου κρίση.
Σωστά. Είχες ήδη αποδείξει ποια είσαι και τι αξίζεις. Παίζει σημαντικό ρόλο αυτό. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, αν αυτό συνέβαινε στην αρχή της καριέρας σου, τότε που προσπαθούσες να καθιερωθείς.
Ε, ναι. Δεν ήμουν ένα άγνωστο πρόσωπο και ξαφνικά γνώρισα τον Κώστα Μπακογιάννη και απέκτησα αναγνωρισιμότητα. Ήμουν ήδη σε μια καταξιωμένη θέση, σε ένα υψηλό επίπεδο και ήξερα ότι θα συνεχίσω με απόλυτο επαγγελματισμό να κάνω τη δουλειά μου. Και είπα: «Εντάξει, εγώ δεν θα γυρίσω την πλάτη μου στον έρωτα και σε αυτό το έντονο συναίσθημα, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω αυτή τη θυσία». Ο Κώστας Μπακογιάννης μού έδινε πάντα χαρά και αισιοδοξία. Είναι ο άνθρωπος που, όταν χτυπάει το τηλέφωνο και βλέπω ότι είναι εκείνος, χαίρομαι, πως να σου πω, μου δημιουργεί ένα συναίσθημα χαράς και ευφορίας. Χαμογελάω αμέσως. Το σκεφτόμουν αυτό σήμερα το πρωί.