Η κλιμάκωση της έντασης στην κορεατική χερσόνησο θέτει εκ νέου στο επίκεντρο το ζήτημα της περιφερειακής σταθερότητας. Νέες εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων από την Πιονγκγιάνγκ, λίγο πριν από μια κρίσιμη διεθνή σύνοδο στην περιοχή, υπογραμμίζουν την αδιάκοπη στρατιωτική ανάπτυξη της Βόρειας Κορέας και θέτουν νέα διλήμματα στην εξωτερική πολιτική της Νότιας Κορέας και των διεθνών εταίρων της.
Συνεχείς Προκλήσεις: Εκτοξεύσεις Πυραύλων και η Αντίδραση της Νότιας Κορέας
Οι ένοπλες δυνάμεις της Νότιας Κορέας επιβεβαίωσαν την εκτόξευση, σήμερα, τουλάχιστον ενός βαλλιστικού πυραύλου άγνωστου τύπου προς ανατολική κατεύθυνση από τη Βόρεια Κορέα. Σύμφωνα με το νοτιοκορεατικό γενικό επιτελείο εθνικής άμυνας, πραγματοποιήθηκαν εκτοξεύσεις πυραύλων μικρού βεληνεκούς (SRBM) στις 08:10 τοπική ώρα.
Αυτή η ενέργεια αποτελεί την πρώτη του είδους της μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου της Νότιας Κορέας, Λι Τζε-μιουνγκ (κεντροαριστερά). Ο κ. Λι έχει εκφράσει την επιθυμία για αναζωπύρωση των διμερών σχέσεων και απομάκρυνση από τη σκληρή γραμμή του προκατόχου του, Γιουν Σοκ-γελ (δεξιά), η οποία είχε οδηγήσει σε ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι προηγούμενες εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς από την Πιονγκγιάνγκ είχαν καταγραφεί στις αρχές Μαΐου.
Το Οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας: Έμφαση στους “Υγρούς” Πυραύλους
Στις αρχές του μήνα, η Βόρεια Κορέα παρουσίασε τον «πιο ισχυρό» της διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM), τον επονομαζόμενο Hwasong-20, κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης στην πρωτεύουσα. Οι αρχές της Βόρειας Κορέας διατείνονται ότι ο συγκεκριμένος πύραυλος διαθέτει «απεριόριστη» εμβέλεια. Η παρουσίαση αυτή έλαβε χώρα με την ευκαιρία της 80ής επετείου από την ίδρυση του κυβερνώντος κόμματος, με την παρουσία υψηλόβαθμων αξιωματούχων από τη Ρωσία και την Κίνα.
Σημείωση: Οι πύραυλοι που χρησιμοποιούν υγρά καύσιμα, όπως πιθανόν ο Hwasong-20, απαιτούν περισσότερο χρόνο για προετοιμασία και εκτόξευση σε σύγκριση με αυτούς που χρησιμοποιούν στερεά καύσιμα, τα οποία είναι πιο άμεσα επιστρατεύσιμα. Αυτό καθιστά την επιλογή του τύπου καυσίμου κρίσιμη για την τακτική και στρατηγική ευελιξία ενός πυραυλικού προγράμματος.
Διεθνείς Κυρώσεις και η Σταθερή Θέση της Πιονγκγιάνγκ
Η Πιονγκγιάνγκ συνεχίζει να υφίσταται βαριές οικονομικές κυρώσεις από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών λόγω των προγραμμάτων της για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων. Ωστόσο, η Βόρεια Κορέα επιμένει ότι είναι πλέον «αμετάκλητα» πυρηνική δύναμη. Δικαιολογεί την ανάπτυξη αυτών των όπλων επικαλούμενη τις απειλές για την ασφάλειά της από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, κυρίως τη Νότια Κορέα.
Ανάλυση: Η στάση της Βόρειας Κορέας υποδηλώνει μια στρατηγική άρνησης συμμόρφωσης με τις διεθνείς πιέσεις, ενισχύοντας την εγχώρια εθνικιστική ρητορική και χρησιμοποιώντας το πυρηνικό της πρόγραμμα ως μοχλό διαπραγματεύσεων και αποτροπής. Η επιμονή της σε αυτή την πορεία, παρά τις κυρώσεις, αναδεικνύει την ανθεκτικότητα του καθεστώτος και την ικανότητά του να βρίσκει εναλλακτικές πηγές εισοδήματος ή υποστήριξης.
Ιστορικό Πλαίσιο και Μελλοντικές Προκλήσεις
Η Βόρεια και η Νότια Κορέα εξακολουθούν να βρίσκονται από τεχνική άποψη σε εμπόλεμη κατάσταση, καθώς ο Πόλεμος της Κορέας (1950-1953) έληξε με μια απλή ανακωχή, όχι με συνθήκη ειρήνης. Αυτή η διαρκής “ανακωχή” δημιουργεί ένα μόνιμο πλαίσιο έντασης και δυσπιστίας που επηρεάζει κάθε διμερή αλληλεπίδραση.
Οι πρόσφατες εκτοξεύσεις συμπίπτουν με την επικείμενη σύνοδο της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC) στην πόλη Τζονγκτζού της Νότιας Κορέας, στις 31 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου, όπου αναμένεται να συμμετάσχει και ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Η χρονική συγκυρία αυτών των εκτοξεύσεων επιτείνει την πολυπλοκότητα των διπλωματικών προσπαθειών και ενδέχεται να αποτελέσει ένα μήνυμα προς τους διεθνείς ηγέτες που θα παραστούν στη σύνοδο.
Συγκριτική Ανάλυση: Η Βόρεια Κορέα συχνά χρησιμοποιεί τέτοιες εκδηλώσεις δύναμης λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια σημαντικών διεθνών συναντήσεων που αφορούν την περιοχή. Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί είτε ως προσπάθεια απόσπασης προσοχής και διαπραγματευτικής πίεσης, είτε ως επίδειξη ανεξαρτησίας και αδιαφορίας προς τις διεθνείς διπλωματικές διεργασίες. Η στρατηγική αυτή, αν και επικίνδυνη, έχει ιστορικά εξυπηρετήσει τους σκοπούς του καθεστώτος της Πιονγκγιάνγκ, δημιουργώντας άμεσα διπλωματικά κεφάλαια ή τουλάχιστον αναγκάζοντας τις περιφερειακές δυνάμεις να λάβουν σοβαρά υπόψη τις απαιτήσεις της.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις, καθώς η σταθερότητα στην κορεατική χερσόνησο είναι ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία.
