Παρά τις αντιφατικές απόψεις που τον συνοδεύουν, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να κερδίζει έδαφος στη Ρωσία, προκαλώντας προβληματισμό στο Κρεμλίνο.
Η απήχηση του Αμερικανού προέδρου στη ρωσική κοινή γνώμη αποτελεί πλέον θέμα συζήτησης, καθώς έρχεται σε αντίθεση με την προσπάθεια ανάδειξης της Δύσης ως αντιπάλου.
Η ρητορική του Βλαντίμιρ Πούτιν έχει συχνά στοχεύσει στην εδραίωση της αντίληψης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους αντιπροσωπεύουν μια απειλή για τη Ρωσία. Χαρακτηριστικά, σε ομιλίες του, έχει κατηγορήσει τη Δύση για επιβολή «δεσποτισμού» και «σατανισμού».
Ωστόσο, η δημοτικότητα του Τραμπ, ο οποίος επέστρεψε στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου για μια δεύτερη θητεία, δημιουργεί ένα αγκάθι στην προσπάθεια του Πούτιν να δαιμονοποιήσει τις ΗΠΑ και να τις παρουσιάσει ως υπεύθυνες για τα προβλήματα της Ρωσίας.
Τι αναφέρουν τα δημοσιεύματα
Σύμφωνα με το VChK-OGPU, ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο που ισχυρίζεται ότι διαθέτει πληροφορίες από τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας, το Κρεμλίνο εξετάζει τρόπους για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη δημοτικότητα του Τραμπ στη χώρα.
Επικαλούμενο ανώνυμες πηγές, το VChK-OGPU αναφέρει ότι τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν λάβει «αυστηρές οδηγίες» να αποφεύγουν τη δημοσίευση ειδήσεων που αναδεικνύουν «θετικές πτυχές της εσωτερικής πολιτικής του Τραμπ».
«Η εσωτερική ατζέντα των ΗΠΑ φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με τις αξίες που το Κρεμλίνο προωθούσε ως ‘’μοναδικές’’ ρωσικές», τονίζει το πρακτορείο. «Ενώ υπό την προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση, ήταν ευκολότερο να δημιουργηθεί μια εχθρική εικόνα για τον μέσο Ρώσο πολίτη, ο Τραμπ, ως πρόεδρος, φαίνεται να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των Ρώσων περισσότερο από τον ίδιο τον Πούτιν».
Γιατί ο Τραμπ είναι δημοφιλής στη Ρωσία; Σύμφωνα με το δημοσίευμα:
- Είναι ένας «οικογενειάρχης με μια μεγάλη, ανοιχτή οικογένεια», ενώ «πληροφορίες για την οικογένειά του δεν είναι απόρρητες, σε αντίθεση με τον Πούτιν».
- «Υπερασπίζεται σθεναρά τα συμφέροντα των Αμερικανών πολιτών σε θέματα μετανάστευσης και στις σχέσεις με τις χώρες προέλευσης μεταναστών» και «προωθεί μειώσεις φόρων για πολίτες και επιχειρήσεις, επιβάλλοντας φόρους σε ξένες χώρες».
- «Την ίδια στιγμή στη Ρωσία, οι φόροι αυξάνονται για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, ενώ παραχωρούνται συνεχείς διευκολύνσεις, διαγραφές χρεών και μειωμένες τιμές σε άτομα από ξένες χώρες».
«Είναι σαφές για το Κρεμλίνο ότι η Μόσχα ίσως δεν μπορεί πλέον να ανταγωνιστεί την Ουάσιγκτον στον τομέα των παραδοσιακών αξιών», καταλήγει το δημοσίευμα.
Επιπλέον, η Repost, μια ανεξάρτητη ρωσική ψηφιακή εφημερίδα, δημοσίευσε ένα άρθρο στις 27 Ιανουαρίου με τίτλο «Το Κρεμλίνο ανησυχεί για τη δημοτικότητα του Τραμπ και των ιδεών του μεταξύ των Ρώσων».
Την ίδια ημέρα, ο ουκρανός δημοσιογράφος και YouTuber Ρομάν Τσιμπαλιούκ, με 1,28 εκατομμύρια συνδρομητές, δημοσίευσε ένα βίντεο με παρόμοιο τίτλο, αναφερόμενος στην «ασυνήθιστη αύξηση της δημοτικότητας του Τραμπ στον ρωσικό πληθυσμό».
Ο Αλεξάντερ Μπάουνοφ, αρχισυντάκτης του Carnegie Politika και ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Russia Eurasia Center, σημειώνει σε ανάλυσή του ότι ο Τραμπ αντιπροσωπεύει για πολλούς Ρώσους έναν νέο τύπο «αντι-ελίτ Προέδρου», ο οποίος «μοιάζει περισσότερο με έναν αγαπημένο μοναχικό ήρωα του Χόλιγουντ, οικείο και κατανοητό στη γενιά της ρωσικής ελίτ που έζησε τη δεκαετία του 1990 βλέποντας αμερικανικές ταινίες, παρά με τον Πούτιν και τη διακριτική του καριέρα στις μυστικές υπηρεσίες».
Σύμφωνα με τον Μπάουνοφ, τα social media Ρώσων αξιωματούχων και βουλευτών που επιτρέπουν σχόλια, έχουν «πλημμυρίσει από αιτήματα για αποχώρηση από τον ΠΟΥ, αυστηροποίηση των πολιτικών για τους μετανάστες, εισαγωγή βίζας για χώρες της Κεντρικής Ασίας, χαρακτηρισμό της διασποράς και των ηγετών της ως ‘’ξένων πρακτόρων’’ και εξίσωση εγκλημάτων με εθνικά χαρακτηριστικά με την τρομοκρατία». «Με άλλα λόγια, να κάνουμε ό,τι κάνει ο Τραμπ», σχολιάζει ο Μπάουνοφ.
«Ο Τραμπ είναι πιο ενεργός, πιο φρέσκος και νεότερος από τον Πούτιν, του οποίου οι επαναλήψεις έχουν κουράσει ακόμα και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του. Όσο περισσότερο η ρωσική ελίτ είναι υποχρεωμένη να δείχνει συμπάθεια προς το αφεντικό της λόγω της θέσης της, τόσο πιο ειλικρινής και αυθόρμητη είναι η συμπάθεια για κάποιον άλλον», καταλήγει.
