Ο Guardian επιχειρεί να αποσαφηνίσει τον καθοριστικό ρόλο του Ντόναλντ Τραμπ στη δήλωση προσωρινής εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας, εστιάζοντας στο πλούσιο παρασκήνιο που προηγήθηκε των γεγονότων, ενώ αναδεικνύει δύο ουσιαστικούς παράγοντες.
Αφ’ ενός, τονίζει ότι ο Τραμπ, σε αντίθεση με τις προσδοκίες του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και των ακροδεξιών συνεργατών του, πίεσε την ισραηλινή κυβέρνηση για μία κατάπαυση του πυρός. Αφ’ ετέρου, σημειώνει ότι ο Νετανιάχου αψήφησε ενδεχομένως τους ακραίους συμμάχους του και προχώρησε στις ανακοινώσεις.
Κατά τη διάρκεια μιας «ταραγμένης συνάντησης», όπως περιγράφουν το γεγονός διάφορα ισραηλινά μέσα, ο Νετανιάχου εξέφρασε τη βούληση του Τραμπ για μία συμφωνία εκεχειρίας με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των ομήρων. «Ο Τραμπ επιθυμεί να τερματιστεί ο πόλεμος στη Γάζα», δήλωσε υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος.
«Ο Τραμπ θέλει να επιτύχει μία συμφωνία», υπογράμμισε ο Nadav Eyal σε άρθρο του στην εφημερίδα Yedioth Ahronoth, αναδεικνύοντας την συνειδητοποίηση του Νετανιάχου ότι δεν μπορούν να παρακάμψουν την ισχυρή επιρροή του νέου Αμερικανού προεδρικού γραφείου.
Παράλληλα, ο Τζο Μπάιντεν και ο υπουργός του Άντονι Μπλίνκεν, μαζί με υψηλόβαθμα στελέχη από χώρες της περιοχής, όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία, συνέχισαν τις προσπάθειές τους να οδηγήσουν τις πλευρές σε διαπραγματεύσεις, πιέζοντας τόσο για τον περιορισμό των επιθέσεων όσο και για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων.
Σημαντική ήταν και η παρέμβαση του στελέχους των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, Ιμπραήμ Καλίν, που συναντήθηκε με μέλη της Χαμάς, προσθέτοντας έτσι μία ακόμη διάσταση στην πολυδιάστατη παρέμβαση.
Διαπραγματεύσεις που είχαν μπλοκαριστεί για μήνες, ανέβασαν την ατζέντα στο τραπέζι, με πολλές από τις λεπτομέρειες τις οποίες ο Νετανιάχου είχε επανειλημμένα απορρίψει να εξετάζονται ξανά. Παρά την αισιοδοξία για πρόοδο, ωστόσο, οι συζητήσεις βρέθηκαν εν μέσω κρίσεων, με πρακτικές καθυστερήσεις και αντίθετα μηνύματα σε συνδυασμό με πιέσεις.
Η προτεινόμενη συμφωνία προβλέπει μία τριφασική διαδικασία, η οποία ενσωματώνει τον αρχικό σχεδιασμό του Μπάιντεν και έχει την υποστήριξη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτή περιλαμβάνει την απελευθέρωση 33 ομήρων σε ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων, που περιλαμβάνει γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους σε αντάλλαγμα για πολλούς παλαιστίνιους φυλακισμένους.
❞ Ανάμεσα στους 33 ομήρους προβλέπεται η απελευθέρωση πέντε ισραηλινοί στρατιωτών σε αντάλλαγμα για 50 Παλαιστίνιους κρατούμενους, με την προθεσμία να αποδεσμευτούν όλοι οι άμαχοι (εν ζωή ή νεκροί) μέχρι την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης.
❞ Αξιοσημείωτο είναι ότι η συμφωνία σηματοδοτεί μία αρχική παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων για έξι εβδομάδες, ανοίγοντας τον δρόμο για περαιτέρω διαπραγματεύσεις στόχο την ολοκληρωτική λήξη των συγκρούσεων.
Αδιαμφισβήτητο είναι ότι οι λεπτομέρειες για την επιστροφή των εκτοπισμένων Παλαιστινίων στα κατεστραμμένα σπίτια τους παραμένουν θολές, μαζί με την πιθανότητα να προκύψει μία πλήρης συμφωνία και η αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Γάζα – προαπαιτούμενα της Χαμάς για την έκδοση των τελευταίων αιχμαλώτων.
Για τον Νετανιάχου, που κόντρα σε αντίθετες απόψεις επιμένει να πολεμά για μία «ολική νίκη», η πιθανή συμφωνία απελευθέρωσης των ομήρων τον φέρνει σε συμφωνία με τις απόψεις της πλειοψηφίας του πληθυσμού του Ισραήλ, που προκρίνει την ανάγκη για την επιστροφή των ομήρων ως προτεραιότητα.
Αντίστοιχα, για τη Χαμάς, η αποδοχή των ρυθμίσεων για την επιστροφή των αμάχων και οι παραχωρήσεις της Ιερουσαλήμ διευρύνουν την προοπτική ότι μία συνολική συμφωνία είναι εφικτή μόνο με την πρόοδο στην απελευθέρωση των στρατευομένων και την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων.
