Ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα μείωσης του πληθυσμού των λύκων ξεκινά στη Σουηδία, προκαλώντας αντιδράσεις από οργανώσεις προστασίας της άγριας ζωής.
Μείωση Πληθυσμού Λύκων στη Σουηδία: Ένα Θέμα Διαμάχης
Η σουηδική κυβέρνηση στοχεύει στη μείωση του πληθυσμού των λύκων κατά 50%, παρά το γεγονός ότι το είδος θεωρείται απειλούμενο. Αυτή η απόφαση έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, καθώς ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για την προστασία της φύσης και τις επιταγές της Σύμβασης της Βέρνης.
Η Σύμβαση της Βέρνης και η Προστασία των Ειδών
Η Σύμβαση της Βέρνης επιβάλλει την προστασία των πληθυσμών των ειδών, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα μειωθούν κάτω από βιώσιμα επίπεδα. Ωστόσο, η Σουηδία ξεκίνησε κυνήγι λύκων, δίνοντας άδεια για τη θανάτωση 30 ζώων από πέντε αγέλες, αμφισβητώντας την ερμηνεία του τι συνιστά “βιώσιμο επίπεδο”.
Ανησυχίες για το “Βιώσιμο Επίπεδο”
Ο πληθυσμός των λύκων στη Σουηδία έχει μειωθεί κατά 20% μεταξύ 2022 και 2023, φτάνοντας τους 375. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση σχεδιάζει περαιτέρω μείωση, στοχεύοντας σε έναν πληθυσμό που δεν θα ξεπερνά τους 170 λύκους. Αυτό θα καθορίσει ένα νέο, χαμηλότερο “βιώσιμο επίπεδο”, αντικαθιστώντας το προηγούμενο όριο των 300 λύκων, γεγονός που προκαλεί έντονες αντιδράσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα του είδους.
Κίνδυνοι για τους Λύκους και την Αναπαραγωγή τους
Οι επικριτές της σουηδικής απόφασης προειδοποιούν ότι η μείωση του πληθυσμού θα θέσει σε κίνδυνο τους λύκους, οι οποίοι ήδη αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης. Επισημαίνουν ότι μεταξύ 1966 και 1983 δεν υπήρχε αναπαραγόμενος πληθυσμός λύκων στη Σουηδία, ένα γεγονός που είχε μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ικανότητα αναπαραγωγής τους. Η κόκκινη λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) κατατάσσει τους λύκους ως απειλούμενο είδος, τονίζοντας την ανάγκη για μέτρα προστασίας.
Προστασία της Άγριας Ζωής: Μια Ευθύνη για το Μέλλον
Η διαμάχη για τη μείωση του πληθυσμού των λύκων στη Σουηδία αναδεικνύει τη σημασία της ισορροπίας μεταξύ της διαχείρισης της άγριας ζωής και της προστασίας των απειλούμενων ειδών. Είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των αποφάσεων αυτών στην βιοποικιλότητα και την οικολογική ισορροπία.
