Η Μεταμόρφωση των Ρεπουμπλικάνων: Από “Γεράκια” του Ψυχρού Πολέμου σε Απομονωτιστές
Μια ενδιαφέρουσα στροφή παρατηρείται στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα των ΗΠΑ, με επιρροή στην εξωτερική πολιτική και τις σχέσεις με τη Ρωσία. Πώς φτάσαμε από την έντονη αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου σε μια πιο ήπια, ακόμα και φιλική στάση;
Σε ομιλία του, ο Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε αντιδράσεις, με τους Δημοκρατικούς να χειροκροτούν θερμότερα την αναφορά του στην στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, σε αντίθεση με τη σιωπή των Ρεπουμπλικάνων. Αυτή η εικόνα αποτυπώνει την αλλαγή νοοτροπίας, από ένα κόμμα που παραδοσιακά υποστήριζε μια δυναμική στάση απέναντι στη Ρωσία σε ένα κόμμα με απομονωτικές τάσεις και σύνθημα “Πρώτα η Αμερική”.
Η στροφή προς τον Πούτιν
Ο Τσάρλι Σάικς, συγγραφέας του “Πώς η Δεξιά έχασε το μυαλό της”, τονίζει πως η αλλαγή είναι δραματική. “Φαινόταν πως οι Ρεπουμπλικάνοι θα στήριζαν την Ουκρανία, αλλά ο Τραμπ άλλαξε ριζικά την εξωτερική πολιτική.”
Ενέργειες που προκαλούν αντιδράσεις
- Ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις χωρίς την Ουκρανία: Ο Τραμπ προσπάθησε να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία στη Σαουδική Αραβία, χωρίς να προσκαλέσει την Ουκρανία.
- Επίθεση στον Ζελένσκι: Χαρακτήρισε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι “δικτάτορα”, κάτι που δεν έχει κάνει για τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
- Διακοπή βοήθειας: Φέρεται να ανέστειλε κυβερνοεπιθέσεις κατά της Ρωσίας και στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία μέχρι να υπογραφεί εκεχειρία.
Η αντίδραση στο εσωτερικό του κόμματος
Η κριτική στους Ρεπουμπλικάνους ήταν ελάχιστη. Ακόμη και υποστηρικτές του Ζελένσκι, όπως η Λίντσι Γκρέιαμ, άφησαν να εννοηθεί πως ίσως θα έπρεπε να παραιτηθεί.
Η φωνή της λογικής
Ο Πατρίκ Γκασπάρντ, πρώην σύμβουλος του Ομπάμα, σχολίασε: “Ρεπουμπλικάνοι ηγέτες που εξυμνούσαν τον Ζελένσκι, την Πέμπτη διέγραψαν κάθε αναφορά σε αυτόν από τα σάιτ τους.”
Αντι-ρωσικές φωνές στο περιθώριο
“Γεράκια” όπως ο Μάικ Πενς έχουν παραγκωνιστεί, ενώ Ρεπουμπλικάνοι που αμφισβητούσαν παλαιότερα την εξωτερική πολιτική του Τραμπ, τώρα τον στηρίζουν.
Ιστορικό πλαίσιο
Ακόμη και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος είχε αρχικά θετική σχέση με τον Πούτιν, πριν οι εντάσεις κλιμακωθούν. Ο Ομπάμα προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις, αλλά η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 οδήγησε σε κυρώσεις.
Υπάρχει “εκπουτινισμός” των Ρεπουμπλικάνων;
Ο Τραμπ διστάζει να ασκήσει κριτική στη Ρωσία. Όμως, οι παλαιότεροι Ρεπουμπλικάνοι παραμένουν υποστηρικτικοί προς την Ουκρανία. Ο Χένρι Όλσεν υποστηρίζει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι απλά έχουν κουραστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι αριθμοί λένε την αλήθεια
Περίπου το 41% των Ρεπουμπλικάνων βλέπουν τη Ρωσία ως “φιλική” ή “σύμμαχο”, ενώ το 27% πιστεύει ότι ο Τραμπ είναι “πολύ κοντά στη Μόσχα”.
Αυταρχικές αξίες
Ο Άνταμ Σμιθ, Δημοκρατικός, αναφέρει: “Έχουν συμπάθεια για τις αυταρχικές αξίες του Πούτιν, κάτι που είναι προβληματικό αν σε αφορούν ο φανατισμός και οι διακρίσεις”. Πιστεύει ότι αυτή η ομάδα είναι μειοψηφία, αλλά ο Τραμπ είναι ο ηγέτης του κόμματος.
Ένα κίνητρο που χάθηκε
Ο Μπιλ Γκάλστον, πρώην σύμβουλος του Κλίντον, καταλήγει: “Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, χάθηκε το βασικό κίνητρο κατά της Ρωσίας. Το γεγονός ότι η Ρωσία κυβερνάται από ένα αυταρχικό καθεστώς δεν τους προβληματίζει, και ο Πούτιν γοητεύει τη νέα μορφή του Ρεπουμπλικάνικου κόμματος.”
