Μια συγκλονιστική ανακάλυψη και η ξεχασμένη ιστορία των 796 παιδιών στην Ιρλανδία ξαναέρχονται στο φως μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια.
Η ανακάλυψη του ομαδικού τάφου στην πρώην θρησκευτική εστία
Πάνω από 796 παιδιά από νεογέννητα έως ηλικίας 9 ετών είχαν ταφεί μυστικά στον χώρο μιας πρώην θρησκευτικής εστίας των Αδελφών του Ελέους στο Τούαμ της Ιρλανδίας, περίπου 220 χιλιόμετρα δυτικά του Δουβλίνου. Η σημαντική αυτή ανακάλυψη ήρθε στο φως χάρη στην ιστορικό Κάθριν Κόρλες το 2014, που κατάφερε να αποδείξει την ύπαρξη του σηπτικού τάφου στον οποίο είχαν ενταφιαστεί τα παιδιά.
Προετοιμασία για τις πρώτες εκταφές και προστασία του χώρου
Σήμερα, εργάτες έχουν προχωρήσει στην περιμετρική τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων και στην προετοιμασία του χώρου, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια κατά τη διάρκεια των εκταφών που σχεδιάζονται για τον Ιούλιο. Οι προσπάθειες επικεντρώνονται στο να βρεθούν, να ταυτοποιηθούν και να δοθεί μια αξιοπρεπής χριστιανική ταφή στα ανθρώπινα υπολείμματα.
Η σημασία της ιστορικής και κοινωνικής αναγνώρισης
Η Κάθριν Κόρλες, 71 ετών σήμερα, μοιράστηκε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λέγοντας: «Κανείς δεν ήθελε να με ακούσει όταν ξεκίνησα, φίλω παρακαλούσα για την αξιοπρεπή ταφή αυτών των βρεφών που είχαν πεταχτεί σαν αντικείμενα σε υπονόμους». Οι μητέρες, συνήθως έγκυες εκτός γάμου, κρατούνταν σε αυτά τα ιδρύματα υπό την πίεση τόσο του ιρλανδικού κράτους όσο και της ισχυρής Καθολικής Εκκλησίας, που τα διαχειρίζονταν αμφότερα.
Κοινωνικό πλαίσιο και ανθρώπινα δικαιώματα
Οι γυναίκες αναγκάζονταν να γεννούν μέσα στα συγκεκριμένα ιδρύματα, πριν χωριστούν από τα παιδιά τους, τα οποία συχνά δίνονταν για υιοθεσία. Η τραγική αυτή ιστορία αντικατοπτρίζει ένα σκοτεινό κομμάτι στην ιστορία της Ιρλανδίας και θέτει ζητήματα δικαιωμάτων ανθρώπου και ιστορικής μνήμης.
Το μέλλον των ερευνών στην εστία Τούαμ
Η ομάδα που εργάζεται στο Τούαμ στοχεύει να συνεχίσει τις ανασκαφές και τις ταυτοποιήσεις των ευρημάτων. Η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας αυτών των παιδιών μέσα από την επιστημονική και ανθρωπιστική προσέγγιση αποτελεί κεντρικό στόχο, θέτοντας ένα σημαντικό προηγούμενο για ανάλογες ιστορικές υποθέσεις.
