Μια εμβληματική φυσιογνωμία του αγώνα κατά της δικτατορίας στην Αργεντινή, η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ, «έφυγε» πλήρης ημερών, αλλά αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο έργο και μια απίστευτη παρακαταθήκη.
Το Θλιβερό Αντίο στη Ρόσα Ροϊσινμπλίτ: Μια Εμβληματική Μορφή των Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου
Με βαθιά θλίψη, οι Γιαγιάδες της Πλατείας του Μαΐου ανακοίνωσαν τον θάνατο της Ρόσα Ταρλόφσκι ντε Ροϊσινμπλίτ, μιας γυναίκας που αποτέλεσε σύμβολο αντίστασης και αγώνα κατά της στρατιωτικής χούντας στην Αργεντινή. Σε ηλικία 106 ετών, η Ροϊσινμπλίτ, η οποία διετέλεσε αντιπρόεδρος της οργάνωσης έως το 2021 και στη συνέχεια επίτιμη πρόεδρος, άφησε την τελευταία της πνοή χθες Σάββατο.
Η Ζωή ενός Αγώνα: Από την Προσωπική Τραγωδία στην Παγκόσμια Αναγνώριση
Γεννημένη το 1919 στο Βίσα Μοϊσές, ένα χωριό εβραίων μεταναστών, η ζωή της Ρόσα, μιας μαίας στο επάγγελμα, άλλαξε ριζικά στις 6 Οκτωβρίου 1978. Η κόρη της, Πατρίτσια Ροϊσινμπλίτ, και ο γαμπρός της, Χοσέ Πέρες Ρόχο, και οι δύο μέλη του ένοπλου περονιστικού αντιδικτατορικού κινήματος Μοντονέρος, απήχθησαν από τη στρατιωτική χούντα. Η μικρή εγγονή της, Μαριάνα, μόλις 15 μηνών, δόθηκε πίσω στην οικογένεια και μεγάλωσε με τη γιαγιά της.
Η Πατρίτσια, έγκυος οκτώ μηνών κατά τη στιγμή της απαγωγής της, μεταφέρθηκε στο διαβόητο κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων της σχολής μηχανικού του πολεμικού ναυτικού στο Μπουένος Άιρες. Λίγες ημέρες μετά τη γέννα, το μωρό της αρπάχτηκε. Όπως χιλιάδες άλλοι «εξαφανισθέντες» της περιόδου 1976-1983, η Πατρίτσια και ο Χοσέ δολοφονήθηκαν, και τα πτώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ.
Η απουσία τους, όμως, δεν έκαμψε το φρόνημα της Ρόσα. Είκοσι και πλέον χρόνια αργότερα, το 2000,
, οργάνωσης της οποίας υπήρξε συνιδρύτρια, η Ρόσα κατάφερε να ξαναβρεί τον εγγονό της. Ο αγώνας της έγινε φάρος ελπίδας και δικαιοσύνης για πολλές άλλες οικογένειες.
Οι Γιαγιάδες και οι Μητέρες της Πλατείας Μαΐου: Ένας Διαρκής Αγώνας
Οι «Αμπουέλας» (Γιαγιάδες), μαζί με την αδελφή οργάνωση Μητέρες της Πλατείας Μαΐου, διαδηλώνουν αδιάκοπα και αγωνίζονται για την εύρεση των εξαφανισμένων παιδιών. «Αγωνιζόμαστε, ναι, όμως οι ήρωες είναι τα παιδιά μας, που έδωσαν μάχη εναντίον της βάρβαρης δικτατορίας, που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε σε καλύτερη χώρα», είχε τονίσει η Ρόσα Ροϊσινμπλίτ σε συνέντευξή της στο AFP.
Η εγγονή της, Μαριάνα, απέτισε φόρο τιμής στη γιαγιά της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναρτώντας μια φωτογραφία τους και γράφοντας: «Για μένα, θα ζεις αιώνια».
Η Κληρονομιά και οι Σύγχρονες Προκλήσεις
Ο θάνατος της Ρόσα Ροϊσινμπλίτ συμπίπτει με μια περίοδο έντονων συζητήσεων στην Αργεντινή. Στις 24 Μαρτίου, κατά την 49η επέτειο από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1976, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στο Μπουένος Άιρες. Η κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι ανακοίνωσε τον αποχαρακτηρισμό αρχείων των υπηρεσιών πληροφοριών της εποχής της δικτατορίας, μια κίνηση που χαιρετίστηκε από πολλούς.
Ωστόσο, αρκετοί διαδηλωτές κατήγγειλαν την «άρνηση της κυβέρνησης» του ακραίου φιλελεύθερου προέδρου, καθώς η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει συνοδεύτηκε από την κατάργηση δεκάδων θέσεων εργασίας στη γραμματεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε τόπους μνήμης, όπως οι πρώην φυλακές και τα κέντρα βασανιστηρίων της χούντας. Η κληρονομιά της Ρόσα Ροϊσινμπλίτ είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, υπενθυμίζοντας την ανάγκη για διαρκή επαγρύπνηση και αγώνα για τη διατήρηση της μνήμης και την απονομή δικαιοσύνης.
