Η εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μία διαδικασία που εκτελείται ανά εξάμηνο από κάποιο από τα κράτη-μέλη. Στην περίπτωση της Ουγγαρίας, ωστόσο, παρατηρείται μία άτυπη εξαίρεση, με τον πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν να κυριαρχεί επί της διαδικασίας. Ήταν αυτός που όριζε την ατζέντα, έπαιρνε τις αποφάσεις και απασχολούσε την ατμόσφαιρα με προσωπικές επιλογές, ακόμη και για καθημερινά ζητήματα κατά τη διάρκεια της προεδρίας.
Από την 1η Ιουλίου, την ημέρα που η Ουγγαρία ανέλαβε την προεδρία, οι άλλες χώρες της ΕΕ είχαν αρχίσει να δείχνουν δυσαρέσκεια προς τις αντιδράσεις του Όρμπαν. Σε κρίσιμες συζητήσεις, όπως αυτές που σχετίζονται με τη στήριξη της Ουκρανίας, προσπαθούσαν να τον αγνοήσουν. Κάτι που αρχικά προκάλεσε σοκ, σταδιακά μετατράπηκε σε απλή ενοχλητικότητα.
Έπειτα από έξι μήνες, η εικόνα είναι ξεκάθαρη: ο Βίκτορ Όρμπαν χρησιμοποίησε τη θέση του για να προκαλέσει νέο κύμα εντάσεων. Η κριτική του κατά της «γραφειοκρατίας των Βρυξελλών» ξεπέρασε τα ακραία όρια, φτάνοντας να κάνει δηλώσεις όπως αυτή στις 21 Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο τέλος της προεδρίας του. Εκεί, ισχυρίστηκε ότι «στους κόλπους της ΕΕ επιθυμούν να κάνουν την Ουγγαρία Μαγδεμβούργο», αναφερόμενος στην πρόσφατη επίθεση στη Χριστουγεννιάτικη Αγορά του Μαγδεμβούργου στη Γερμανία.
Η «ειρηνευτική αποστολή» του Όρμπαν
Σύμφωνα με τους κανονισμούς, η χώρα που αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία οφείλει να διασφαλίσει την ομαλή συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, διατηρώντας τη συνέχεια στην πολιτική ατζέντα και διευκολύνοντας τη νομοθετική διαδικασία. Ενώ μπορεί να προτάσσει συγκεκριμένες προτεραιότητες, αυτές δεν πρέπει να προέρχονται αποκλειστικά από εθνικά συμφέροντα.
Ο Βίκτορ Όρμπαν είχε δηλώσει ότι οι κύριες προτεραιότητες της προεδρίας του περιλάμβαναν την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας, τη διεύρυνση προς τα Δυτικά Βαλκάνια και τη ρύθμιση της παράνομης μετανάστευσης. Παρόλα αυτά, χρησιμοποίησε τη θέση του για να προβάλλει κυρίως τη δική του πολιτική ατζέντα.
Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την ανάληψη της προεδρίας,ο Όρμπαν αποφάσισε να επισκεφθεί τη Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς να έχει ενημερώσει τις ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, προκειμένου να προσπαθήσει να τερματίσει αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε «εμφύλιο πόλεμο των Σλάβων», αναφερόμενος στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Είχε προηγηθεί μια επίσκεψη στο Κίεβο, όπου επίσης δεν αποκάλυψε τα σχέδιά του για τη Μόσχα. Οι δηλώσεις του σχετικά με αυτήν τη «ειρηνευτική αποστολή» προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις.
Ήταν όμως μία αποστολή που εγείρει ερωτήματα, καθώς η Ουγγαρία δεν έχει σημαντικό διεθνές εκτόπισμα και έχει μακροχρόνια φιλορωσική και αντι-ουκρανική πολιτική. Ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αποδεκτή ως διαμεσολαβητής στο Κίεβο. Στο ΝΑΤΟ, η χώρα θεωρείται αναξιόπιστος εταίρος λόγω της στάσης της. Παρόλα αυτά, ο Όρμπαν συνεχίζει να επιμένει στην «ειρηνευτική αποστολή» του, ενώ πρόσφατα είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν για να προτείνει μια «χριστουγεννιάτικη εκεχειρία» στην Ουκρανία, που θα συνοδευόταν από μία ευρεία ανταλλαγή κρατουμένων.
Κατά τη διάρκεια της «ειρηνευτικής αποστολής» δεν παρέλειψε να εκφράσει επικρίσεις κατά της Δύσης, την οποία κατηγόρησε ότι «υποκινεί τον πόλεμο» κατά της Ρωσίας. Την ίδια στιγμή, ο Όρμπαν αναπτύσσει μία θετική στάση απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, περιγράφοντάς τον ως «άνθρωπο της ειρήνης» και υποστηρίζοντας ότι είναι ο μοναδικός ικανός να τερματίσει τη σύρραξη στην Ουκρανία.
