Ο Φρανς Τίμερμανς, ο αρχιτέκτονας πίσω από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και σήμερα επικεφαλής της Ολλανδικής Συμμαχίας Πρασίνων/Εργατικών, προειδοποιεί ότι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αν δεν υπάρξει αλληλεγγύη και συμβολή από τους πλούσιους στη χρηματοδότηση της μετάβασης.
«Η πρώτη φάση των κρατικών επιδοτήσεων για ηλιακά πάνελ, ηλεκτρικά οχήματα και νέα συστήματα θέρμανσης οφέλησε κυρίως τους πλουσίους, αφήνοντας τους φτωχότερους πίσω», ανέφερε ο Τίμερμανς. Επισημαίνει την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στη στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων για να περιοριστεί η αυξανόμενη υποστήριξη προς ακραίες πολιτικές που προτείνουν «εύκολες λύσεις».
Ο Τίμερμανς τόνισε ότι η μετάβαση πρέπει να οργανώνεται με τρόπο παρόμοιο με το φορολογικό σύστημα, όπου οι πλούσιοι θα πληρώνουν περισσότερα. Υπογράμμισε πως πολλοί πλούσιοι που επιλέγουν «πράσινες λύσεις» διατηρούν υψηλά περιβαλλοντικά αποτυπώματα, ενώ οι φτωχότεροι περιορίζουν τη κατανάλωση τους από ανάγκη.
Σχολιάζοντας την αυτοκινητοβιομηχανία, κατηγόρησε τις εταιρείες ότι «κοιμόντουσαν» για χρόνια ενώ χώρες όπως η Κίνα και η Κορέα ανέπτυσσαν ηλεκτρικά οχήματα. Παρόλο που αναγνωρίζει την έλλειψη κινήτρων και υποδομών από τους πολιτικούς, υπογραμμίζει ότι η ευθύνη ανήκει στις εθνικές κυβερνήσεις.
Βιομηχανική επανάσταση και πολιτικοί κραδασμοί
Η ταχύτητα αυτής της βιομηχανικής μετάβασης είναι κατά τρεις έως τέσσερις φορές πιο γρήγορη από προηγούμενες, και αυτό προκαλεί σοβαρές κοινωνικές αναταραχές. Ο Τίμερμανς παρατηρεί ότι αυτή η ανασφάλεια οδηγεί σε αύξηση των λαϊκιστικών κομμάτων, τα οποία εκμεταλλεύονται τους φόβους για τους μετανάστες και την επιθυμία για την επιστροφή σε μια «ιδανική» παρελθούσα εποχή.
Στην Ολλανδία, η Συμμαχία Πρασίνων/Εργατικών κατέχει τη δεύτερη θέση στις εκλογές, πίσω από το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας του Χέερτ Βίλντερς. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Βίλντερς αντιμετωπίζει σοβαρές αντιφάσεις και νομικούς περιορισμούς που δυσχεραίνουν την υλοποίηση των πολιτικών της.
Ο Τίμερμανς υπογραμμίζει ότι η Ολλανδία βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο και ζητά νέες εκλογές για να αποτυπωθεί ξανά η λαϊκή βούληση. «Η πράσινη μετάβαση είναι δύσκολη, αλλά είναι απαραίτητη για ένα βιώσιμο μέλλον», κατέληξε.
