Ένας νεαρός δημιουργός τεχνολογίας, παρά την τεράστια επιτυχία της εφαρμογής του, αντιμετώπισε δυσκολίες στην εισαγωγή του σε πανεπιστήμια, απορρίφθηκε ακόμη και από την περίφημη Ivy League.
Ζακ Γιαντεγκάρι: Από εκατομμυριούχος σε φοιτητής Πανεπιστημίου
Ο Ζακ Γιαντεγκάρι, ένας 18χρονος από το Ρόσλιν της Νέας Υόρκης, με εξαιρετικές ακαδημαϊκές επιδόσεις, ανακοίνωσε πρόσφατα την απόφασή του να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι. Αυτή η επιλογή, παρότι απορρίφθηκε από 15 από τα 18 πανεπιστήμια στα οποία έκανε αίτηση, συμπεριλαμβανομένων όλων των ιδρυμάτων της Ivy League (σύμφωνα με το nypost), αναδεικνύει μια ενδιαφέρουσα πτυχή της διαδρομής του.
Η Επιτυχία της Εφαρμογής Cal AI
Αυτό που καθιστά την ιστορία του Ζακ Γιαντεγκάρι ξεχωριστή είναι η επιχειρηματική του δεινότητα. Ο Ζακ είναι προγραμματιστής και έχει αναπτύξει την εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης Cal AI, η οποία κυκλοφόρησε το 2024. Η εφαρμογή αυτή, που επιτρέπει στους χρήστες να παρακολουθούν την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων τους μέσω φωτογραφιών των γευμάτων τους, έχει ήδη αποφέρει στον νεαρό δημιουργό της έσοδα που υπερβαίνουν τα 30 εκατομμύρια δολάρια.
Η Πρόκληση της Εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο
Παρ’ όλα αυτά, παρά την οικονομική του επιτυχία και τις ακαδημαϊκές του ικανότητες (34/36 στο ACT), η διαδικασία εισαγωγής του σε πανεπιστήμια δεν ήταν απρόσκοπτη. Από τις πολυάριθμες αιτήσεις του, έγινε δεκτός μόνο από τρία πανεπιστήμια: το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, το Georgia Tech και το Πανεπιστήμιο του Τέξας.
Ο Ζακ εξέφρασε την έκπληξή του για τις απορρίψεις, ιδιαίτερα από τα κορυφαία πανεπιστήμια, τονίζοντας ότι παρά το γεγονός ότι άρχισε τον προγραμματισμό από την ηλικία των 7 ετών και ανέβασε την πρώτη του εφαρμογή στο App Store στα 12, η απόρριψη από το Στάνφορντ τον επηρέασε ιδιαίτερα.
Το Πανεπιστήμιο ως Εργαλείο Ανάπτυξης
Σε ένα προσωπικό του κείμενο, ο Ζακ Γιαντεγκάρι αναφέρθηκε στην διαδρομή του ως ιδρυτή επιχείρησης, η οποία, όπως είπε, ήταν αναπόφευκτη, οδηγούμενος από επενδυτές και μέντορες. Τόνισε, ωστόσο, ότι το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί απλώς ένα “πέρασμα ενηλικίωσης”, αλλά ένα μέσο για να αναπτύξει περαιτέρω την εργασία του.
Η επιθυμία του να μάθει από ανθρώπους, καθηγητές και συμφοιτητές, αντί μόνο από υπολογιστές και βιβλία, υπογραμμίζει την αξία που δίνει στην προσωπική αλληλεπίδραση και την εκπαίδευση στο επόμενο κεφάλαιο της ζωής του.
