Μια ματιά στην κόλαση: Στην καρδιά της Μιανμάρ, ο σεισμός άφησε πίσω του μια πόλη συντετριμμένη και μια ανθρωπιστική κρίση που δοκιμάζει τις αντοχές των κατοίκων.
Καταστροφή και Απόγνωση στη Σαγκάινγκ
Ο Ko Zeyer, με την καρδιά βαριά, διέσχισε κατεστραμμένους δρόμους και ρωγμές στο έδαφος, μια ζωντανή μαρτυρία της οργής του σεισμού που έπληξε τη Μιανμάρ. Προορισμός του ήταν η Σαγκάινγκ, η πόλη του και το επίκεντρο της βιβλικής καταστροφής. Μια διαδρομή που συνήθως διαρκεί 45 λεπτά, μετατράπηκε σε έναν εφιάλτη 24 ωρών, γεμάτο εμπόδια από γκρεμισμένες γέφυρες και σωρούς ερειπίων.
Αντιμέτωποι με την Ανθρωπιστική Κρίση
Φτάνοντας, ανακούφισε τον φόβο του για την οικογένειά του, μα η χαρά του επισκιάστηκε γρήγορα από την εικόνα της καταστροφής. Φίλοι και γείτονες είχαν χαθεί, και η πόλη έμοιαζε με φάντασμα του εαυτού της. Οι τοπικές ομάδες διάσωσης, παλεύουν ηρωικά με ελάχιστα μέσα, ενώ η στρατιωτική χούντα, βυθισμένη στην παράνοια και τον εμφύλιο πόλεμο, δυσχεραίνει τις προσπάθειες.
Χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι, θαμμένοι κάτω από τόνους συντριμμιών, και ο επίσημος αριθμός των 3.145 νεκρών, που ανακοινώθηκε μια εβδομάδα μετά τον σεισμό, ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα.
«Η αποπνικτική μυρωδιά του θανάτου πλανάται σε κάθε γωνιά», μαρτυρά ο κοινωνικός λειτουργός Ko Zeyar, καθώς οι κάτοικοι αναγκάζονται να θάψουν τους νεκρούς σε ομαδικούς τάφους.
Οι επιζώντες, διψασμένοι και πεινασμένοι, σχηματίζουν ατελείωτες ουρές για τροφή και νερό. Πολλοί βρίσκουν καταφύγιο σε στρώματα στους δρόμους, εκτεθειμένοι στην αφόρητη ζέστη των 37°C και στα κουνούπια, ενώ οι μετασεισμοί συνεχίζουν να σπέρνουν τον πανικό.
«Σχεδόν όλοι ζουν και κοιμούνται στους δρόμους, σε προσωρινές εξέδρες ή στα γήπεδα ποδοσφαίρου, φοβούμενοι για τη ζωή τους», εξομολογείται ο Ko Zeyer. «Κοιμάμαι κοντά στην πόρτα, έτοιμος να τρέξω στο πρώτο σημάδι κινδύνου».
Η Παράλυση της Οργανωμένης Βοήθειας
Η καταστροφή ήρθε να αποτελειώσει μια ήδη τραγική κατάσταση. Πριν από τον σεισμό, σχεδόν 20 εκατομμύρια άνθρωποι στη Μιανμάρ είχαν ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας, λόγω του συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου.
Στη Σαγκάινγκ, το 80% των υποδομών έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές, μια εικόνα που επαναλαμβάνεται και στις γύρω αγροτικές περιοχές. Οι κατεστραμμένοι δρόμοι εμποδίζουν την άφιξη μηχανημάτων βαρέως τύπου, απαραίτητων για τις επιχειρήσεις διάσωσης.
«Οι αποστολές διάσωσης και ανθρωπιστικής βοήθειας καθυστέρησαν δραματικά. Οι γέφυρες που συνδέουν τη Σαγκάινγκ κατέρρευσαν», εξηγεί ο Ko Zeyer. «Πολλοί άνθρωποι χάθηκαν, γιατί η βοήθεια έφτασε πολύ αργά».
Ο Πόλεμος στο Επίκεντρο του Σεισμού
Από το πραξικόπημα του 2021, η Σαγκάινγκ έχει μετατραπεί σε ένα αιματοβαμμένο πεδίο μάχης, όπου συγκρούονται οι δυνάμεις του στρατού και της αντίστασης.
Οι μεγάλες πόλεις βρίσκονται υπό τον έλεγχο της χούντας, ενώ τα χωριά έχουν χωριστεί σε στρατόπεδα φιλο-κυβερνητικά και φιλοδημοκρατικά. Όσοι αμφισβητούν την εξουσία του στρατού, πληρώνουν το τίμημα με τη ζωή τους.
Ο στρατός εξαπολύει συχνές επιδρομές, καίει χωριά και δολοφονεί αμάχους. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί συνεχίζονται αμείωτοι, ακόμη και μετά τον σεισμό, επιδεινώνοντας την ήδη απελπιστική κατάσταση.
Μάρτυρες ανέφεραν στο CNN ότι αεροπορικές επιδρομές έπληξαν διάφορες περιοχές της Μιανμάρ αμέσως μετά τον σεισμό, ενώ την Πέμπτη, η στρατιωτική κυβέρνηση, υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας, ανακοίνωσε μια εύθραυστη κατάπαυση του πυρός μέχρι τις 22 Απριλίου, μετά την επίθεση σε ένα κονβόι του κινεζικού Ερυθρού Σταυρού.
Ωστόσο, σύμφωνα με αναφορές ανθρωπιστικών οργανώσεων και τοπικών μέσων ενημέρωσης, η χούντα φέρεται να έχει ήδη παραβιάσει την κατάπαυση του πυρός, αφήνοντας την ελπίδα για μια καλύτερη μέρα να σβήνει σιγά σιγά.
