Η Ιταλία βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, καθώς η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τα 194 δισ. ευρώ που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο στόχος της είναι απλός, αλλά φιλόδοξος: να οδηγήσει την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης σε μια νέα εποχή παραγωγικότητας. Σύμφωνα με το Bloomberg, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Θα καταφέρει να το πετύχει;
Το παράθυρο της ευκαιρίας
Το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο δημιουργήθηκε ως απάντηση στην πανδημία, αποτελεί την μεγαλύτερη προσπάθεια ενίσχυσης της Ιταλικής οικονομίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι επιχορηγήσεις αυτές κατευθύνονται σε τομείς ζωτικής σημασίας όπως είναι οι υποδομές, η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη, η ψηφιοποίηση, η πράσινη ανάπτυξη και η υποστήριξη των τοπικών επιχειρήσεων, βάζοντας στο στόχαστρο και τον εκσυγχρονισμό του Νότου της χώρας.
Επενδύσεις και επιδόσεις
Μέχρι τώρα, η Ιταλία έχει λάβει περίπου 113 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και δάνεια, σημειώνοντας επιτυχία σε σχέση με παλαιότερες χρηματοδοτήσεις της ΕΕ που συχνά δεν αξιοποιούνταν. Σύμφωνα με τον αναλυτή Φεντερίκο Σάντι της Eurasia Group, «Το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Η Ιταλία έχει σαφώς προχωρήσει πιο μπροστά από άλλες χώρες, αλλά οι δαπάνες καθυστερούν και υπάρχει κίνδυνος αυτές οι καθυστερήσεις να ενταθούν».
Για την Ιταλία, η ανάγκη για αυτή την προσπάθεια είναι επιτακτική, καθώς προσπαθεί να περιορίσει το χρέος της, το οποίο ξεπερνά το 130% της οικονομίας. Η επένδυση είναι κρίσιμη για την ανάκαμψη, αλλά η κατακερματισμένη στρατηγική που ακολουθεί για τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων μπορεί να μην είναι αρκετή.
Κέντρα Ενδιαφέροντος
Παρά την πρόοδο, η κυβέρνηση Μελόνι προσπαθεί να στηρίξει καλλιέργειες όπως η ελιά, που είναι θεμελιώδης για την τοπική οικονομία. Με αξία 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους παραγωγούς και 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους επεξεργαστές και εμφιαλωτές, τα κονδύλια που προορίζονται για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια αποτελούν μια σημαντική ενίσχυση.
Ωστόσο, η πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι περιβαλλοντικοί κανόνες, οι έλλειψηις εξειδίκευσης σε μικρές πόλεις και τα εμπόδια στη διοίκηση συμβάλλουν στη slow implementation.
Έτσι, την 1η Αυγούστου, μόλις το 15% των ανατεθειμένων έργων είχε ολοκληρωθεί, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ιταλίας, γεγονός που δείχνει ότι αν και τα χρήματα υπάρχουν, οι πλατφόρμες εφαρμογής θα χρειαστούν ιδιαίτερη προσοχή για να επιτευχθεί πλήρης αξιοποίηση.
