Ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος αναδύεται στην Ευρώπη, με την ΕΕ να επενδύει μαζικά σε εξοπλισμούς, αφήνοντας ερωτήματα για το μέλλον και τις σχέσεις με Ρωσία και ΗΠΑ.
Η ΕΕ στον Κόμβο ενός Νέου Ψυχρού Πολέμου
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, καθώς εισέρχεται σε μια νέα εποχή Ψυχρού Πολέμου. Οι μαζικές επενδύσεις σε εξοπλισμούς, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, δημιουργούν προβληματισμούς για το οικονομικό βάρος που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, καθώς και για το ασαφές σχέδιο για το μέλλον της Ευρώπης.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκφράζει ενθουσιασμό για τον “επανεξοπλισμό” της Ευρώπης. Οι δημοσκοπήσεις, εν μέρει, φαίνεται να δικαιολογούν αυτή την τάση, καθώς οι Ευρωπαίοι πολίτες, επηρεασμένοι από τις πολεμικές ανακοινώσεις και τις προειδοποιήσεις για επικείμενες απειλές, εμφανίζονται να υποστηρίζουν τις εξαγγελίες για αύξηση των αμυντικών δαπανών. Οι ανησυχίες για τα δανεικά που θα επιβαρύνουν τις μελλοντικές γενιές υποχωρούν, ενώ η ρητορική για την “ήπια ισχύ” της Ευρώπης, ως δύναμη ειρήνης και ευημερίας, φαίνεται να ξεθωριάζει.
Η ιδέα του Σαρλ ντε Γκωλ για μια Ευρώπη “από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια”, μια Ευρώπη ειρήνης και συμφιλίωσης, μοιάζει πλέον με μια ξεπερασμένη φαντασίωση.
Το τρέχον σχέδιο, αν και ασαφές στις λεπτομέρειές του, εστιάζει στην ανάπτυξη πυραύλων, αρμάτων μάχης, αεροδρομίων, αντιαρματικών συστημάτων και στρατοπέδων σε ολόκληρη την έκταση της Ευρώπης.
Ακόμα και η Γερμανία, η οποία για δεκαετίες παρέμεινε άοπλη, έχει πλέον καταληφθεί από την ανάγκη να εξοπλιστεί, θεωρώντας εαυτόν ευάλωτο και απειλούμενο.
Η Απουσία Στρατηγικής και το Μέλλον της Ευρώπης
Ένα από τα πιο ανησυχητικά στοιχεία είναι η φαινομενική απουσία μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για το μέλλον. Δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το πώς θα λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ούτε για τη σχέση της Ευρώπης με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, ειδικά σε περίπτωση επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία.
Η Ευρώπη φαίνεται να ολισθαίνει σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, χωρίς τους σαφείς ρόλους και τις ισορροπίες της προηγούμενης εποχής, γεγονός που δημιουργεί ανασφάλεια και αυξάνει το χρέος, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια αισιοδοξίας για τις επόμενες γενιές.
Γιατί εγκαταλείπεται κάθε προσπάθεια ουσιαστικής παρέμβασης στον διάλογο Τραμπ-Πούτιν, ο οποίος φαίνεται να εγκλωβίζει την ΕΕ σε ένα αδιέξοδο; Πώς συμβαδίζουν οι μεγαλόστομες δηλώσεις για τον επανεξοπλισμό με τη συνεχιζόμενη υποστήριξη της συνεργασίας με τις ΗΠΑ; Υπάρχει κάποιο σχέδιο για την εποχή μετά τον Τραμπ και τον Πούτιν;
Όλα αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν, ξεπερνώντας τις ιαχές και τους εγωισμούς. Η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από το θεμελιώδες ερώτημα: Μπορεί η Ευρώπη να μετατραπεί σε μια στρατιωτική υπερδύναμη, ικανή να αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα; Ποιο θα είναι το κόστος και ο χρόνος που απαιτείται για κάτι τέτοιο; Πολλοί αμφισβητούν τη ρεαλιστικότητα ενός τέτοιου σχεδίου, ακόμη και υπό την πυρηνική ομπρέλα που προσφέρει ο Εμάνουελ Μακρόν.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο DW.
