Πόλεμοι και Γυναίκες: Θα ήταν ο Κόσμος πιο Ειρηνικός με Γυναίκες Ηγέτες;
Ο κόσμος φαίνεται να γίνεται όλο και πιο ταραγμένος. Οι συγκρούσεις αυξάνονται ανησυχητικά, από την κρίση στην Ουκρανία λόγω της ρωσικής εισβολής, μέχρι τις τραγικές εξελίξεις μεταξύ Ισραήλ και Γάζας, και τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στο Σουδάν. Ένα κοινό στοιχείο σε αυτές τις συγκρούσεις είναι η ανδροκρατούμενη φύση τους.
Σύμφωνα με το Sky News, μόλις 13 από τις 193 χώρες του κόσμου έχουν γυναίκες ηγέτες (στοιχεία Οκτωβρίου 2024). Θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά αν υπήρχαν περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις;
Η Άποψη των Ηγετών
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, έχει δηλώσει ότι με περισσότερες γυναίκες στην ηγεσία θα υπήρχαν «λιγότεροι πόλεμοι, καλύτερη φροντίδα για τα παιδιά και γενική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου». Η πρώην πρόεδρος της Ιρλανδίας, Μέρι Ρόμπινσον, συμφωνεί, υποστηρίζοντας ότι η παρουσία περισσότερων γυναικών στην κορυφή είναι «απαραίτητη» για έναν πιο ειρηνικό κόσμο, ειδικά ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Ακόμη, πριν από 19 χρόνια ο πρώην επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν, είχε τονίσει ότι «καμία πολιτική δεν είναι πιο σημαντική για την πρόληψη των συγκρούσεων» από την ενδυνάμωση των γυναικών. Εντούτοις, κανμία γυναίκα δεν έχει αναλάβει ποτέ τη θέση του Γενικού Γραμματέα στα 80 χρόνια λειτουργίας του ΟΗΕ.
Αμφιβολίες και Παραδείγματα
Ωστόσο, η ιστορία δείχνει ότι οι γυναίκες ηγέτες δεν είναι απαραίτητα πιο ειρηνικές. Ο Κρίστοφερ Μπλερ, επίκουρος καθηγητής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, επισημαίνει ότι οι γυναίκες ηγέτες μπορεί να αισθάνονται την ανάγκη να ενεργούν ως «Σιδηρές Κυρίες» για να καταπολεμήσουν τα έμφυλα στερεότυπα.
Ένα παράδειγμα είναι η Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία ως πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Βρετανίας οδήγησε το Ηνωμένο Βασίλειο στον πόλεμο των Φόκλαντς το 1982.
Η Ανάγκη για Κοινωνική Αλλαγή
Η ψυχολόγος Κορντίλια Φάιν, συγγραφέας του βιβλίου «Patriarch Inc», υποστηρίζει ότι η κοινωνία πρέπει να αλλάξει ριζικά για να δούμε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες στην εξουσία θα κάνουν τη διαφορά. «Η ηγεσία των γυναικών δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι οι γυναίκες είναι “επικεφαλής”», τονίζει η Μέρι Ρόμπινσον.
Έρευνες δείχνουν ότι η συμμετοχή περισσότερων γυναικών σε ειρηνευτικές διαδικασίες τις κάνει να διαρκούν περισσότερο, ενώ στο κοινοβούλιο οδηγεί σε χαμηλότερες αμυντικές δαπάνες και στις εκλογές κάνει τις δημοκρατίες πιο ειρηνικές.
Η Περίπτωση της Τζασίντα Άρντερν
Στη Νέα Ζηλανδία, η πρώην πρωθυπουργός, Τζασίντα Άρντερν, επιχείρησε «ένα πολύ διαφορετικό μοντέλο ηγεσίας» από τις επιθετικές ομολόγους της. Η Τζόσλιν Μπάρνχαρτ, ερευνήτρια στον τομέα του δικαιώματος ψήφου των γυναικών, επισημαίνει ότι βλέπουμε μια τάση επιστροφής σε αρσενικές, επιθετικές “φωνές”.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο απρόθυμες για πόλεμο, αν και αυτό μπορεί να αλλάξει όταν η απειλή είναι άμεση.
Η Συμπερασματική Άποψη
Η Μέρι Ρόμπινσον τονίζει ότι δεν είναι ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες από τους άνδρες, αλλά ότι «η επίλυση των πιο δύσκολων προκλήσεων του κόσμου χρειάζεται όλες τις φωνές, όχι μόνο αυτές του μισού παγκόσμιου πληθυσμού».
