«Η Ιρλανδία, το νησί των γυναικών, κατευθύνεται προς την Ευρώπη», ανέφερε με ενθουσιασμό η Repubblica, για να δείξει τη σημασία της αλλαγής στην πολιτική σκηνή της χώρας. Το πολιτικό κλίμα αλλάζει, καθώς η Ισλανδία επιστρέφει σε μια πιο αριστερή διακυβέρνηση, με την ηγεσία μιας γυναίκας, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν. Από το 2017 έως τον περασμένο Απρίλιο, η προεδρία ενσωμάτωνε και πάλι νέα χαρακτηριστικά και προοπτικές για το μέλλον.
Αυτή τη στιγμή, η Ισλανδία διοικείται αποκλειστικά από «κεντροαριστερές δυνάμεις», με τους Σοσιαλδημοκράτες, τους φιλοευρωπαίους του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, και το Λαϊκό Κόμμα να κερδίζουν τις εκλογές. Σημαντικό επίτευγμα είναι η γυναικεία ηγεσία: την πρωθυπουργία αναλαμβάνει η Κρίστρουν Φροσταντοτίρ και η υπουργός Εξωτερικών, Θόργκερντουρ Κάτριν Γκουναρσντοτίρ. Αξιοσημείωτο είναι ότι και η πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γυναίκα – η Χάλα Τομασντοτίρ. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης παράδοσης στην Ισλανδία, καθώς οι γυναίκες έχουν δικαίωμα ψήφου από το 1915 και η χώρα είχε τη πρώτη εκλεγμένη γυναίκα πρόεδρο το 1980 στον κόσμο.
Εκτός από τις προκλήσεις που επιφέρει ο πληθωρισμός, η πρωθυπουργός Φροσταντοτίρ έχει θέσει ως κύρια προτεραιότητα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ένταξη της Ισλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το το αργότερο μέχρι το 2027. Η 36χρονη εγκαινιάζει μια νέα εποχή, αναθέτοντας σε ειδικούς να αναλύσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μετάβασης στο ευρώ. Μολονότι οι διαπραγματεύσεις για ένταξη διακόπηκαν το 2013, τώρα παρατηρείται μια αναβίωση του ενδιαφέροντος.
Το ζήτημα αυτό επανήλθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εκλογών. Οι πολίτες, ανταμείβοντας τον φιλοευρωπαϊκό συνασπισμό, δείχνουν διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε θετικές αλλαγές, με το 54% να υποστηρίζει την ένταξη στην ΕΕ, σύμφωνα με γκάλοπ. Η Repubblica εξηγεί αυτή τη μεταστροφή, υποστηρίζοντας ότι οι πολίτες επηρεάστηκαν από τις καταστροφικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης του 2008 και την αβεβαιότητα που προήλθε από το Brexit. Η απελευθέρωση των εμπορικών φραγμών με την ΕΕ φαίνεται ελκυστική και η είσοδος σε ένα προστατευμένο μπλοκ προσφέρεται ως καθησυχαστική προοπτική για τους πολίτες.
«Η επιθετικότητα της Ρωσίας, οι στρατηγικές κινήσεις της Κίνας στην Αρκτική και άλλες διεθνείς κρίσεις, όπως η πανδημία, συνεχίζουν να προβάλλουν την ανάγκη ύπαρξης ισχυρών οικονομικών συνεργασιών. Η Ισλανδία, εάν επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, θα έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των ψαράδων της. Αυτή η περίοδος αβεβαιότητας μπορεί να ωθήσει και άλλες χώρες, όπως η Νορβηγία, να επανεξετάσουν τη στάση τους απέναντι στην ΕΕ, παρόλο που στο παρελθόν έχουν απορρίψει την ένταξη σε σχετικές δημόσιες ψηφοφορίες.
