Φάρμακα για το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών συνδέονται με Επικίνδυνη Σεξουαλική Συμπεριφορά;
Είκοσι γυναίκες καταγγέλλουν σοβαρές παρενέργειες από τη λήψη φαρμάκων για διαταραχές κίνησης, όπως το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών (RLS), οι οποίες τις οδήγησαν σε επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά. Δείτε τι αποκαλύφθηκε.
Σύμφωνα με το BBC, οι γυναίκες ανέφεραν ότι τα φάρμακα για το RLS “κατέστρεψαν τις ζωές τους”, καθώς προκαλούσαν έντονη ανάγκη για σεξουαλική επαφή και μη φυσιολογική συμπεριφορά.
Έρευνα αποκάλυψε αναφορά της φαρμακευτικής εταιρείας GSK από το 2003, σχετικά με τη σύνδεση των αγωνιστών ντοπαμίνης και της “παρεκκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς”. Η αναφορά περιλάμβανε περίπτωση άνδρα που διέπραξε σεξουαλική επίθεση σε παιδί κατά τη λήψη φαρμάκου για το Πάρκινσον.
Η GSK αναφέρει ότι υπάρχει γενική προειδοποίηση για αυξημένη λίμπιντο και επιβλαβή συμπεριφορά, καθώς και κίνδυνος αλλαγής στο σεξουαλικό ενδιαφέρον στις ενδείξεις των φαρμάκων.
Μερικές από τις γυναίκες που περιέγραψαν την τάση για επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν τι τις προκαλούσε, ενώ άλλες ανέφεραν παρορμητικές τάσεις για τζόγο ή αλόγιστες αγορές, χωρίς ιστορικό εθισμών. Μία γυναίκα μάλιστα, συσσώρευσε χρέη άνω των 150.000 λιρών.
Η ιστορία της Κλαίρ και οι παρενέργειες της Ροπινιρόλης
Η Κλαίρ, όπως και πολλές άλλες γυναίκες, εμφάνισε το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών (RLS) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Μετά τη γέννα, της χορηγήθηκε Ροπινιρόλη, ένας αγωνιστής ντοπαμίνης. Όπως αναφέρει, οι γιατροί δεν την προειδοποίησαν για πιθανές παρενέργειες.
Αρχικά, το φάρμακο ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό για το RLS, αλλά μετά από έναν χρόνο, άρχισε να αισθάνεται πρωτοφανείς σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Κλαίρ άρχισε να φεύγει από το σπίτι τις πρώτες πρωινές ώρες, φορώντας προκλητικά ρούχα και φλερτάροντας με άντρες σε επικίνδυνες τοποθεσίες, παρά το γεγονός ότι είχε σύντροφο.
Η Κλαίρ αναφέρει:
“Υπάρχει πάντα ένα στοιχείο στο μυαλό σου που ξέρει ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος, αλλά σε επηρεάζει τόσο πολύ που δεν καταλαβαίνεις ότι το κάνεις“.
Χρειάστηκαν χρόνια για να συνδέσει αυτές τις επιθυμίες με το φάρμακο, και εξαφανίστηκαν αμέσως όταν το σταμάτησε. Τώρα νιώθει ντροπή και συντετριμμένη για τον κίνδυνο στον οποίο εξέθεσε τον εαυτό της.
