Μια εντυπωσιακή κοσμική ανακάλυψη ανοίγει νέους ορίζοντες στη μελέτη του διαστήματος, φέρνοντας στο φως έναν μυστηριώδη πλανητικό φάρο που εκπέμπει σήματα που προκαλούν ερωτήματα.
Μυστηριώδης κοσμική οντότητα ASKAP J1832-0911 στα βάθη του Γαλαξία
Σε απόσταση περίπου 14.700 έτη φωτός από τη Γη, το ASKAP J1832-0911 αποτελεί μια μοναδική περίπτωση ουράνιου σώματος, που παρουσιάζει παράξενους παλμούς ραδιοκυμάτων και ακτίνων Χ.
Η εκπληκτική αυτή οντότητα εκλύει σήματα για περίπου δύο λεπτά κάθε 44 λεπτά, ένα μοτίβο που δεν έχει παρατηρηθεί ξανά σε παρόμοια κοσμικά φαινόμενα.
Μοναδικά χαρακτηριστικά του ASKAP J1832-0911 και η πρόκληση στην αστροφυσική
Για πρώτη φορά ανιχνεύεται ένα long-period transient (LPT) που εκπέμπει ταυτόχρονα ραδιοκύματα και ακτίνες Χ, γεγονός που θέτει σε δοκιμασία τις παραδοσιακές θεωρίες περί της καταγωγής και της δομής τέτοιων αντικειμένων.
Όπως σημειώνει η ομάδα ερευνητών, «η συμπεριφορά αυτή αμφισβητεί τους μέχρι τώρα γνωστούς νόμους της φυσικής και ενδέχεται να υποδεικνύει μια νέα κατηγορία ουράνιων σωμάτων που δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν».
Η σημασία των τακτικών και ασυνήθιστων παλμών
Οι πολύπλοκοι κύκλοι των 44 λεπτών τόσο στο πεδίο των ραδιοκυμάτων όσο και στις ακτίνες Χ υποδηλώνουν την ύπαρξη δομημένου μαγνητικού πεδίου και συμπαγούς αντικειμένου.
«Αυτό το φαινόμενο μπορεί να μας οδηγήσει σε νέα μοντέλα αστρικής εξέλιξης ή ακόμη και σε νέες αρχές φυσικής», εξηγεί ο δρ Andy Wang από το Πανεπιστήμιο Curtin.
Νέες προοπτικές στην κοσμολογία μέσω της παρατήρησης ακτίνων Χ
Η παρουσία συγχρονισμένων εκπομπών ακτίνων Χ αποτελεί κρίσιμο στοιχείο που περιορίζει το εύρος των πιθανών εξηγήσεων για τη φύση αυτής της μαγνητοσφαιρικής δραστηριότητας.
Η δρ Nanda Rea τονίζει πως «η ανίχνευση τέτοιων παροδικών εκπομπών ανοίγει τον δρόμο για την ανακάλυψη πολλών ακόμη άγνωστων κοσμικών σωμάτων με παρόμοια συμπεριφορά».
Μια νέα εποχή στην αστρονομία και τις κοσμικές ανακαλύψεις
Η μελέτη του ASKAP J1832-0911 όχι μόνο διευρύνει τη γνώση μας για τους παροδικούς κοσμικούς παλμούς μεγάλης περιόδου, αλλά ενισχύει και την ανάγκη για προσεχείς παρατηρήσεις με πιο ευαίσθητα όργανα σε ραδιοκύματα και ακτίνες Χ.
Καθώς το μυστήριο γύρω από αυτά τα φαινόμενα παραμένει έντονο, η επιστημονική κοινότητα βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην αποκάλυψη νέων πτυχών της σύνθετης δομής του Γαλαξία μας και της φυσικής των συμπαγών ουράνιων σωμάτων.
