Η συγκλονιστική ιστορία της Έμιλι Νταμάρι, της Βρετανοϊσραηλινής ομήρου που πέρασε σχεδόν έναν χρόνο και τρεις μήνες στα υπόγεια τούνελ της Χαμάς στη Γάζα, φωτίζει τις αθέατες πτυχές της αιχμαλωσίας και της ανθρώπινης αντοχής υπό απίστευτες συνθήκες.
Η εφιαλτική ζωή στα τούνελ της Γάζας και η ψυχολογική κακοποίηση
Η Έμιλι Νταμάρι κράτηθηκε όμηρος για 471 ημέρες σε μικροσκοπικά σιδερένια κλουβιά 2×2 μέτρων μέσα στα σκοτεινά υπόγεια τούνελ της Χαμάς, όπου κυριαρχούσαν υγρασία, δυσωδία και ακαθαρσίες. Η καθημερινή συμβίωση με κατσαρίδες και η αδυναμία πρόσβασης σε στοιχειώδη υγιεινή και φως, δημιούργησαν ένα αφόρητο περιβάλλον, που κατέλυε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη ψυχική υγεία της.
Καθώς τεκμηριώνεται στην Daily Mail, η Έμιλι θυμάται πως κατά διαστήματα ήταν ακόμη και έξι άτομα φυλακισμένα σε ένα κλουβί, προσπαθώντας να διατηρήσουν την ψυχική τους ισορροπία.
Βασανιστήρια και ο «Δρ. Χαμάς» – Ένα τραύμα για πάντα
Κατά την χρονική στιγμή της απαγωγής, η Έμιλι τραυματίστηκε σοβαρά, έχοντας πυροβοληθεί σε χέρι και πόδι, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό δύο δαχτύλων της. Την περιέθαλψε πρόχειρα ένας «γιατρός» που αυτοαποκαλούνταν «Δρ. Χαμάς», αφήνοντάς την με χρόνιο νευροπαθητικό πόνο, σημάδι μιας είτε ανίκανης είτε σκόπιμης πράξης.
Σε αυτές τις στιγμές απελπισίας, βρήκε κάποιες στιγμές παρηγοριάς με τη σύντροφό της ομήρου, Ρόμι Γκόνεν, με την οποία συνέδεσαν βαθιά ψυχικά και αλληλοβοήθησαν στα βασικά καθημερινά ζητήματα.
Κρυφή σεξουαλική ταυτότητα υπό καθεστώς κινδύνου
Η Έμιλι έκρυβε τη ομοφυλοφιλική της ταυτότητα φοβούμενη την άμεση θανατική ποινή από τους απαγωγείς της — μια κοινή πρακτική στις συνθήκες αυτής της αιχμαλωσίας. Σε μια συγκλονιστική της συνομιλία, ένας φρουρός της αποκάλυψε τη βίαιη στάση του απέναντι στην LGBTQ+ κοινότητα, δηλώνοντας ότι αν ο αδελφός του ήταν γκέι, «θα τον σκότωνε».
Η απόγνωση και η σκέψη της αυτοκτονίας
Σε απελπιστική κατάσταση, η Έμιλι αποκάλυψε πως είχε φτάσει στο σημείο να προτιμά το θάνατο παρά τη συνεχιζόμενη αιχμαλωσία της, λέγοντας δημόσια: «Είτε θα δραπετεύσω, είτε θα αυτοκτονήσω». Η οικογένεια στην οποία κρατούνταν για μεγάλο διάστημα, κακοποιούσε ψυχολογικά τους ομήρους, στερώντας τους φαγητό και υποσχόμενοι ότι δεν θα εξέφευγαν ποτέ από τη Γάζα.
Απελευθέρωση και μήνυμα για τους υπόλοιπους ομήρους
Η απελευθέρωση της Έμιλι στις 19 Ιανουαρίου 2025 πραγματοποιήθηκε παρουσία υποστηρικτών της Χαμάς, όμως εκείνη παρέμεινε σταθερή στα πιστεύω της, αρνούμενη να φορέσει μπλούζα που θα συμβόλιζε την αντίπαλη ομάδα και επιμένοντας στο πράσινο χρώμα. Η ειρωνική της χαμογελαστή στάση προς τους απαγωγείς της έγινε σύμβολο θάρρους και αντοχής.
Παρά τον εσωτερικό της πόνο, η Έμιλι απευθύνει έκκληση για απελευθέρωση όλων των υπόλοιπων ομήρων στη Γάζα, μεταξύ αυτών και οι παιδικοί της φίλοι Γκάλι και Ζιβ, υπογραμμίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να γιατρευτεί όσο κρατούνται όμηροι.
