Νησιά ηφαιστειακά και… δασμοί Τραμπ: Ένας παράδοξος συνδυασμός;
Μια απρόσμενη εξέλιξη στην παγκόσμια οικονομία: ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, συμπεριέλαβε στη λίστα των νέων δασμών του απομονωμένα, ακατοίκητα ηφαιστειογενή νησιά, χωρίς οικονομική δραστηριότητα. Πώς νησιά χωρίς παραγωγή και πληθυσμό βρέθηκαν στο στόχαστρο δασμών;
Νήσοι Χερντ και Μακντόναλντ: Ένας απροσδόκητος φόρος
Οι Νήσοι Χερντ και Μακντόναλντ, απομακρυσμένα αυστραλιανά εδάφη στον Νότιο Ωκεανό, αναδείχθηκαν σε έναν από τους παράδοξους στόχους των αμερικανικών δασμών, όπως ανέφερε το Axios. Παρά το γεγονός ότι αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και είναι παντελώς ακατοίκητα, υπόκεινται σε δασμούς 10% για εισαγωγές από τις ΗΠΑ, όπως ακριβώς και η ηπειρωτική Αυστραλία. Γιατί αυτές οι άγονες εκτάσεις μπήκαν στη λίστα;
Γιαν Μάγεν και Σβάλμπαρντ: Δασμοί στην Αρκτική
Δεν είναι μόνο οι Νήσοι Χερντ και Μακντόναλντ. Το Γιαν Μάγεν, ένα ηφαιστειακό νησί στον Αρκτικό Ωκεανό, επίσης χωρίς μόνιμο πληθυσμό, και το κοντινό αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ θα αντιμετωπίσουν επίσης δασμούς 10%. Η ηπειρωτική Νορβηγία, από την άλλη, βλέπει δασμούς 15% στις εισαγωγές από τις ΗΠΑ. Ίσως η γεωπολιτική σημασία αυτών των περιοχών να παίζει ρόλο στην απόφαση.
Ντιέγκο Γκαρσία: Δασμοί σε στρατιωτική βάση
Η περίπτωση του Ντιέγκο Γκαρσία, βρετανικού εδάφους στον Ινδικό Ωκεανό, είναι ακόμη πιο περίεργη. Το νησί φιλοξενεί μια αμερικανικο-βρετανική αεροπορική βάση με περίπου 3.000 στρατιωτικούς και εργολάβους. Αυτοί οι άνθρωποι, ουσιαστικά ο μοναδικός πληθυσμός του νησιού, θα υπόκεινται τώρα σε αμερικανικούς δασμούς 10%. Αναρωτιέται κανείς πώς ακριβώς θα εφαρμοστεί ένας τέτοιος δασμός και ποιος θα επωμιστεί το κόστος.
Ένα παράδοξο στοιχείο είναι ότι, σύμφωνα με τη CIA, το κύριο εξαγωγικό προϊόν του Ντιέγκο Γκαρσία είναι τα ψάρια. Ωστόσο, παραμένει ασαφές ποιος ακριβώς ψαρεύει και ποιος αγοράζει αυτά τα ψάρια. Αυτό προσθέτει ακόμη ένα στρώμα πολυπλοκότητας στην ήδη περίεργη περίσταση.
Η επιλογή αυτών των απομακρυσμένων και, σε πολλές περιπτώσεις, ακατοίκητων περιοχών για την επιβολή δασμών εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη λογική και τον στόχο αυτών των μέτρων. Ενώ οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι εμπορικές διαμάχες συχνά κρύβονται πίσω από τέτοιες αποφάσεις, η συμπερίληψη αυτών των συγκεκριμένων νησιών παραμένει ένα μυστήριο.
