Μπορεί ο ηγέτης της ακροδεξιάς FPÖ, Χέρμπερτ Κικλ, να γίνει ο επόμενος καγκελάριος της Αυστρίας; Η πιθανή συνεργασία με το ÖVP πυροδοτεί έντονες συζητήσεις, με τον Μίχαελ Γιένεβαϊν να επισημαίνει την ταχύτητα των συμφωνιών ως ένδειξη επικείμενου συνασπισμού.
Ποια κόμματα θα υποχωρήσουν περισσότερο;
Η επίτευξη κυβερνητικού προγράμματος σε σύντομο χρονικό διάστημα αντιμετωπίζει προκλήσεις. Ένα σημαντικό εμπόδιο είναι η εξωτερική και ευρωπαϊκή πολιτική, όπου υπάρχουν έντονες διαφορές. Το ερώτημα είναι αν το ÖVP θα διατηρήσει το Υπουργείο Εξωτερικών και θα μπορέσει να επηρεάσει στρατηγικά τη χώρα.
Παρόλα αυτά, ο Υπουργός Εξωτερικών υπόκειται στον έλεγχο του καγκελάριου. Ο Γιένεβαϊν προβλέπει ότι ο Κικλ είναι πιθανόν να γίνει καγκελάριος, εκπροσωπώντας την Αυστρία στην ΕΕ, με δυνατότητα άσκησης βέτο σε κρίσιμες αποφάσεις, παρόμοια με τον Όρμπαν.
Ακραίες Ιδέες από Αμφιλεγόμενες Προσωπικότητες
Η σύνθεση της κυβέρνησης είναι κρίσιμη, καθώς ο Πρόεδρος φαν ντερ Μπέλεν μπορεί να παρέμβει αν το FPÖ προτείνει ακραία πρόσωπα για υπουργούς, ασκώντας βέτο σε αμφιλεγόμενες επιλογές, όπως συνέβη και στην προηγούμενη κυβέρνηση Κουρτς.
Μια Αυστρία στα χνάρια της Ουγγαρίας;
Υπάρχει ο φόβος να ακολουθήσει η Αυστρία την πορεία της Ουγγαρίας υπό τον Όρμπαν; Ένας Αυστριακός πολιτικός επιστήμονας προειδοποιεί ότι μια ακραία κυβέρνηση ενδέχεται να υποστηρίξει ακραίες προτάσεις, δεδομένου ότι η Αυστρία συνεισφέρει περισσότερα στον κοινοτικό προϋπολογισμό από όσα λαμβάνει. Υπάρχει η πιθανότητα να διακοπούν οι πληρωμές, αν υπάρξουν διαφωνίες σχετικά με την κατανομή, δημιουργώντας προβλήματα για την ΕΕ.
Οι εκλογές δεν αποτελούν ετήσιο γεγονός, όμως, ο συνασπισμός ακροδεξιάς-κεντροδεξιάς μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα επιβίωσης λόγω εσωτερικών αντιφάσεων. Ο προϋπολογισμός αφορά μόνο το 2025 και επηρεάζει κυρίως την κλιματική πολιτική, ενώ δεν είναι σαφές πώς θα εξοικονομηθούν τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2027. Κάποιες κοινωνικές ομάδες ενδέχεται να υποστούν απώλειες, κάτι που το FPÖ επιθυμεί να αποφύγει, καθώς αυτές οι ομάδες αποτελούν τη βάση της στήριξής τους.
Επιπλέον, ο Κικλ προβάλλει τον εαυτό του ως «καγκελάριο του λαού». Η αντικρατική στάση του στην οικονομία θα τον αναγκάσει να δικαιολογήσει μέτρα που ίσως είναι αντιδημοφιλή σε μια χώρα με ισχυρό κοινωνικό κράτος.
