Η καθιστική ζωή συσχετίζεται με την επιδείνωση της νοητικής λειτουργίας και την αύξηση του κινδύνου νόσου Αλτσχάιμερ.
Νέα επιστημονικά ευρήματα για την καθιστική συμπεριφορά και τον εγκέφαλο των ηλικιωμένων
Μια πρόσφατη μελέτη από το Ιατρικό Κέντρο Vanderbilt και το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ αποκαλύπτει ότι η παρατεταμένη καθιστική συμπεριφορά στους ανθρώπους ηλικίας άνω των 50 ετών σχετίζεται με μειωμένη γνωστική λειτουργία και συρρίκνωση σημαντικών εγκεφαλικών περιοχών. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Alzheimer’s & Dementia», εξέτασε 404 ενήλικες φορόντας ειδικά ρολόγια καταγραφής δραστηριότητας για μια εβδομάδα.
Πώς συνδέεται η καθιστική ζωή με τον νευροεκφυλισμό;
Οι συμμετέχοντες που παραμένονταν καθιστοί για μεγαλύτερα διαστήματα εμφάνιζαν πιο έντονη γνωστική έκπτωση και αλλοιώσεις στον εγκέφαλο, ανεξάρτητα από το επίπεδο της σωματικής τους άσκησης. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της μείωσης του χρόνου καθιστικής ζωής ακόμα και αν ασκείται κανείς τακτικά.
- Γενετική ευαισθησία: Τα αποτελέσματα ήταν πιο έντονα σε όσους έφεραν τον γονότυπο APOE-e4, γνωστός παράγοντας κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
- Πρακτικό μήνυμα: Η καθιστική συμπεριφορά αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου και η μείωσή της μπορεί να περιορίσει σημαντικά τον κίνδυνο νευροεκφυλιστικών παθήσεων.
Συστάσεις για την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ
Η επικεφαλής της μελέτης, Μαρίσα Γκονιά, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, τονίζει: «Για την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ, δεν αρκεί μόνο μια σύντομη άσκηση ημερησίως. Η μείωση του χρόνου που περνάμε καθιστοί, ακόμη και αν ασκούμαστε τακτικά, είναι κρίσιμη».
Αυτή η έρευνα ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση και τη διαχείριση της καθιστικής συμπεριφοράς στους ηλικιωμένους, τονίζοντας την ανάγκη για καθημερινή κινητικότητα πέρα από τις συνηθισμένες ασκήσεις.
