Η τακτική σωματική δραστηριότητα, είτε συγκεντρωμένη σε μία-δύο ημέρες είτε κατανεμημένη καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων ασθενειών. Αυτό προκύπτει από μελέτη που διεξήχθη από επιστήμονες του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και δη published στο περιοδικό «Circulation».
150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα είναι ο κανόνας
Σύμφωνα με τις επιστημονικές κατευθυντήριες οδηγίες, η ελάχιστη επιδιωκόμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας είναι τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης άσκησης κάθε εβδομάδα. Οι ερευνητές ανέλαβαν να εξετάσουν αν οι άνθρωποι που ασκούνται περισσότερες ημέρες της εβδομάδας απολαμβάνουν περισσότερα οφέλη σε σύγκριση με εκείνους που τα κινούν πράγματα κυρίως το Σαββατοκύριακο, καθώς και ποια συγκεκριμένα προβλήματα υγείας βελτιώνονται.
Στην έρευνα, αναλύθηκαν δεδομένα από σχεδόν 90.000 συμμετέχοντες μέσω της βρετανικής βάσης δεδομένων UK Biobank. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μετρητές καρπού που κατέγραφαν την συνολική τους σωματική δραστηριότητα και τον χρόνο που αφιέρωναν σε διαβαθμισμένες εντάσεις άσκησης εβδομαδιαίως. Στη συνέχεια, η ομάδα των ερευνητών εξέτασε τις σχέσεις που διέπουν τα μοτίβα άσκησης και την εμφάνιση 678 διαφορετικών παθήσεων από 16 κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των ψυχικών διαταραχών, των γαστρεντερικών ασθενειών και διαταραχών του νευρικού συστήματος.
Η άσκηση το Σαββατοκύριακο είναι εξίσου ωφέλιμη
Αξιοσημείωτο είναι ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, η άσκηση που συγκεντρώνεται το Σαββατοκύριακο είχε παρόμοια αποτελεσματικότητα στη μείωση του κινδύνου ασθένειας, με την πιο διάσπαρτη άσκηση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Οι συμμετέχοντες που ασκούνταν το Σαββατοκύριακο παρουσίασαν χαμηλότερο κίνδυνο για 264 διαφορετικές ασθένειες. Ιδιαίτερα σημαντικές ήταν οι διασυνδέσεις για καρδιομεταβολικές παθήσεις όπως η υπέρταση (23% και 28% λιγότερος κίνδυνος για άσκηση το Σαββατοκύριακο και καθημερινή άσκηση, αντίστοιχα) και ο διαβήτης (43% και 46% λιγότερος κίνδυνος αντίστοιχα). Μάλιστα, οι αιτιακές σχέσεις αφορούσαν όλες τις ψυχιατρικές, γαστρεντερικές και νευρολογικές ασθένειες που ερευνήθηκαν.
Τα αποτελέσματα της έρευνας τονίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι γενικά επωφελής για τον οργανισμό και μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην μείωση του κινδύνου εμφάνισης μελλοντικών ασθενειών, ανεξαρτήτως χρόνου εφαρμογής της.
