Η Έμιλυ Ντίκινσον, αναγνωρισμένη ποιήτρια και προφήτης του Μοντερνισμού, άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στην αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα με τα μοναδικά της ποιήματα. Η καινοτόμος χρήση της γλώσσας και η ιδιαίτερη σύνταξή της κάνουν το έργο της να ξεχωρίζει. Ας εξερευνήσουμε τη ζωή και μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά της αποφθέγματα.
Η Ντίκινσον γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1830, στη Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. Παρά τις εξαιρετικές της επιδόσεις στο σχολείο, αποφάσισε κατά την εφηβεία της να αποσυρθεί και να ζήσει μια απομονωμένη ζωή με την οικογένειά της. Η αγάπη της για την ποίηση ήταν κρυφή μέχρι το τέλος της ζωής της. Μέχρι το 35ο έτος της, είχε συνθέσει πάνω από 1.100 ποιήματα που αναφέρονται σε θέματα όπως ο πόνος, η χαρά, η φύση και η τέχνη. Το 1864, πέρασε αρκετούς μήνες σε νοσοκομείο στη Βοστώνη λόγω προβλημάτων με το μάτι της, ακολουθώντας αυτή την εμπειρία, επιδείνωσε την απομόνωσή της.
Η ζωή της κράτησε έως τις 15 Μαΐου 1886, όταν πέθανε σε ηλικία 55 ετών. Η πρώτη οργανωμένη έκδοση των ποιημάτων της κυκλοφόρησε το 1955 με επιμέλεια του Thomas H. Johnson, με τίτλο ‘The Poems of Emily Dickinson’. Παρ’ όλα αυτά, τα γεμάτα συναισθήματα ποιήματά της έχουν διαμορφώσει βαθιά την αμερικανική ποίηση, καθιστώντας την Ντίκινσον μία από τις πιο εμβληματικές ποιήτριες της ιστορίας.
© Tribune News Service / Getty Images / Ideal Image
Αποφθέγματα
– ‘Η ζωή είναι γλυκιά ακριβώς επειδή τα πράγματα δεν ξαναγίνονται.’
– ‘Η δυσκολία μας βοηθά να αποκτήσουμε ισχυρή ψυχή.’
– ‘Δεν είμαι κανείς. Εσύ ποιος είσαι;’
– ‘Η αλήθεια είναι σπάνια και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα όμορφο να τη λέμε.’
– ‘Καλή είναι η να είσαι το σφυρί, αλλά καλύτερα να μην είσαι το αμόνι.’
– ‘Η τύχη δεν είναι τύχη, αλλά αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς.’
– ‘Τα γηρατειά μας αιφνιδιάζουν, δεν έρχονται σταδιακά όπως νομίζουμε.’
– ‘Ο θυμός πεθαίνει μόλις τον βγάλουμε από το πιάτο μας. Ο πυρετός της πείνας τον χορταίνει.’
– ‘Η ψυχή χρειάζεται μια μικρή αχτίδα φωτός, έτοιμη να δεχτεί τις εκστατικές στιγμές.’
– ‘Ο θάνατος είναι μια άγρια νύχτα και ένα νέο ταξίδι.’
– ‘Ο Θεός είναι παντού, αλλά τον σκεφτόμαστε πάντα μακρινό και απόμακρο.’
– ‘Η φυγή είναι το μόνο που ξέρουμε για το παράδεισο και ό,τι χρειαζόμαστε για την κόλαση.’
– ‘Το να ζεις είναι τόσο εντυπωσιακό που δεν αφήνει χρόνο για τίποτα άλλο.’
– ‘Κάθε πρώτη φορά απελευθερώνει έναν μικρό δαίμονα.’
– ‘Πες την αλήθεια, αλλά με μια μικρή παραποίηση.’
