«Στον δρόμο για τη Δαμασκό γίνονται θαύματα» δήλωσε ο Λούτσιο Καράτσολο, γνωστός δημοσιογράφος της Repubblica, που ειδικεύεται σε γεωπολιτικά θέματα. Ένα από αυτά τα «θαύματα» είναι η αλλαγή ταυτότητας που μπορεί να μεταμορφώσει μια ζωή.
Κλασική περίπτωση είναι ο επικεφαλής των τζιχαντιστών της ποικιλόμορφης ομάδας Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, ο οποίος έχει υιοθετήσει το πολεμικό όνομα Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι. Αυτός ο άντρας κατέχει σημαντική επιρροή στη Συρία, επιδιώκοντας να κυβερνήσει τη χώρα.
Στην πραγματικότητα, το όνομά του είναι Αχμάντ Χουσεΐν αλ Σάρα και πιθανότατα θα επιστρέψει σε αυτό. Παρά το γεγονός ότι προέρχεται από μια κοσμική αραβική οικογένεια και έχει μεγαλώσει σε πλούσιο περιβάλλον, στράφηκε στον τζιχαντισμό μετά από προσηλυτισμό από την Αλ Κάιντα.
Είχε συλληφθεί από τους Αμερικανούς στο Ιράκ, αλλά απελευθερώθηκε λόγω της καλής συμπεριφοράς του. Έως τον περασμένο Δεκέμβριο, «κυβερνούσε» έναν θύλακα που βρισκόταν υπό τουρκικό έλεγχο στο Ιντλίμπ. Πλέον, αποζητά να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε ένα κράτος που δεν υπάρχει πια. Ο Αλ Σάρα στοχεύει να επανενώσει τη Συρία υπό την καθοδήγησή του. Ωστόσο, ανακύπτει το ερώτημα: Ήταν ποτέ τρομοκράτης;
Πέρα από την επαναφορά του ονόματός του, ο Αλ Σάρα πρέπει να πείσει διεθνείς δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ευρώπη, η Ρωσία και ο ΟΗΕ ότι έχει αποδεσμευτεί από τη τζιχάντ και έχει ενστερνιστεί έναν μετριοπαθή ισλαμισμό. Για τον σκοπό αυτό, παραχώρησε μια συνέντευξη στο CNN, προσφέροντας υποσχέσεις για διάλογο και ενδυνάμωση των γυναικών, απορρίπτοντας τη σκληρή εφαρμογή της σαρίας.
Αλλά οι Αγγλοι δεν πείθονται εύκολα.
Ο συντάκτης θίγει το κεντρικό θέμα αυτής της υπόθεσης: «Το ζήτημα είναι ότι οι Δυτικές κυβερνήσεις και άλλες χώρες, περισσότερο ή λιγότερο, ενθαρρύνουν την προσπάθεια των ‘‘τρομοκρατών’’ της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, καθώς εκείνοι ανέτρεψαν ένα από τα πιο σφοδρά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής. Ειδικά οι Αγγλοι επιδιώκουν να αφαιρέσουν τα ονόματα των τζιχαντιστών από τους καταλόγους των ‘κακών’».
Μάλιστα, οι μειονότητες φαίνεται να ήθελαν τον Ασαντ. Σε αυτό το σημείο, ο Καράτσολο δηλώνει: «Ας σταματήσουν τα παιχνίδια με τα ονόματα, γιατί αντιστεκόμαστε σε μια σκληρή πραγματικότητα. Συρία δεν υπάρχει. Αν θέλει ο Αλ Σάρα να αναλάβει τη διοίκηση του έθνους, πρέπει να το ξαναδημιουργήσει προχωρώντας σε μια ενωτική διαδικασία στο εσωτερικό.»
Οι ραγδαίες εξελίξεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να προσφέρουν στο Ιράν την ευκαιρία να αποκτήσει έναν πυρηνικό όπλο. Από την άλλη, το Ισραήλ χαίρεται με την ήττα του Ιράν, αν και αυτό ίσως του προκαλέσει πίεση λόγω των τζιχαντιστών στη βορειοανατολική του σύνορα, θέτοντας κι αυτό σε αμφιβολία το μονοπώλιο του στην πυρηνική ισχύ στη Μέση Ανατολή. Μια νέα «Βόρεια Κύπρος» ενδέχεται να διαφαίνεται horizon.
Η Τουρκία αισθάνεται ότι πλησιάζει η στιγμή της νίκης της απέναντι στους Κούρδους, οι οποίοι αμφισβητούν την εξουσία της στα βόρεια εδάφη της Συρίας. Στο σημείο αυτό, ο Καράτσολο επισημαίνει κάτι σημαντικό για την Ελλάδα, αναφέροντας: «Το κομμάτι της παλιάς Συρίας που ελέγχεται από την Τουρκία πιθανότατα θα μετατραπεί σε Βόρεια Κύπρο και έπειτα σε τουρκική επαρχία.»
