Την Τρίτη, το Ιράν προχώρησε στην εκτόξευση περισσότερων από 180 βαλλιστικών πυραύλων προς το Ισραήλ, εκ των οποίων η πλειονότητα αναχαιτίστηκε από τα αντιαεροπορικά συστήματα της χώρας. Ωστόσο, ορισμένοι πύραυλοι διέσχισαν με επιτυχία τα πολυάριθμα επίπεδα άμυνας, προκαλώντας σοβαρές ζημιές κατά τη προσγείωσή τους. Πλάνα που κυκλοφόρησαν στα social media κατέγραφαν φωτεινές εκρήξεις, δημιουργώντας ανησυχίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ισραηλινών αμυντικών συστημάτων, τα οποία θεωρούνται από τα πιο ανθεκτικά παγκοσμίως.
Ενώ οι αναλυτές είναι επιφυλακτικοί να βγάλουν οριστικά συμπεράσματα, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις που κεντρίζουν το ενδιαφέρον σχετικά με την απόδοση της ισραηλινής αεράμυνας. Κατά την τελευταία επίθεση του Ιράν τον Απρίλιο, οι Έλληνες σύμμαχοι είχαν τη δυνατότητα να προετοιμάσουν τις δυνάμεις τους λόγω της έγκαιρης προειδοποίησης. Αντιθέτως, αυτή τη φορά το Ιράν ενημέρωσε την αμερικανική πλευρά μόλις τρεις ώρες πριν την επίθεση, γεγονός που περιόρισε την ικανότητα αντίκρουσης της απειλής.
Στη συγκεκριμένη αναπάντεχη στρατηγική κίνηση, οι ιρανικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν ένα μείγμα περίπου 300 πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Παρόλο που ο αριθμός των 180 πυραύλων που εκτοξεύθηκαν χθες δεν είναι μικρός, η σύγκριση με τις προηγούμενες επιθέσεις αποκαλύπτει ότι οι τελευταίοι πυραύλοι διακρίνουν πλεονέκτημα, καθώς έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν σε υπερηχητικές ταχύτητες κινήσεων.
Ο Samuel Hickey από το Κέντρο για τον Έλεγχο των Όπλων και τη Μη Διάδοση υποστηρίζει ότι οι βαρύτεροι και πιο γρήγοροι βαλλιστικοί πύραυλοι κάνουν δύσκολη την αναχαίτισή τους, ενώ τα αεροπλάνα δεν φαίνεται να είχαν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια αναχαίτισης. Η αντιεροπορική άμυνα απαιτεί μάλιστα μεγάλο κόστος, και η πρόσφατη επίθεση του Απριλίου υπολογίζεται ότι κόστισε στο Ισραήλ και στους συμμάχους του περίπου 1,1 δισεκατομμύριο λιρών (1,5 δισεκατομμύρια δολάρια).
Επιπλέον, οι αναχαίτιση πυραύλων είναι περιορισμένη καθώς οι διαρκείς αιτήσεις βοήθειας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες για υποστήριξη στην Ουκρανία έχουν “στενή” τους πόρους. Η εξάρτηση του Ισραήλ από τους αναχαιτιστικούς πυραύλους καθιστά επιχειρήσεις μελλοντικών ανέκδοτων αρκετές υποθέσεις. Ο Hickey υποστηρίζει ότι ενδείξεις πως το Ισραήλ μπορεί να αναγνωρίζει τους ιρανικούς πύραυλους αν αποδειχθούν λιγότερο καταστροφικοί σε συγκεκριμένες περιοχές, προδιαγράφει τη στρατηγική για την εξοικονόμηση πυρομαχικών.
Συνοδευτικά, παρατηρούμε ότι το Ιράν ενδέχεται να χρησιμοποιεί πλέον λιγότερους όμως πιο προηγμένους πυραύλους, γεγονός που μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες ενός πλήρους κλιμακούμενου πολέμου. Αυτή η μεταβολή στρατηγικής επίσης αξίζει παρακολούθηση, καθώς οι πολιτικές βελτιωμένες σχέσεις ισχύς διαμορφώνουν τακτικές για την περιοχή.
ΠΗΓΗ: Telegraph
