Η κατάσταση της χριστιανικής μειονότητας στην Τουρκία επιδεινώνεται από την αύξηση του εθνικιστικού αισθήματος, όπως επισημαίνει η έκθεση του Κέντρου Ελευθερίας της Στοκχόλμης, με αναφορές στη διεθνή Έκθεση της Open Doors για το 2025.
Σύμφωνα με το turkish minute, ο αυξανόμενος εθνικισμός επηρεάζει τις χριστιανικές κοινότητες στην Τουρκία, οι οποίες υποφέρουν από ποικίλες πιέσεις, κοινωνικές αλλά και θεσμικές. Αν και ο χριστιανισμός έχει μακρά παρουσία στην περιοχή, συχνά θεωρείται αποτέλεσμα δυτικής επιρροής, κάτι που πιο συχνά αναγνωρίζεται ακόμη και από μετριοπαθείς μουσουλμάνους και κοσμικούς Τούρκους. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί, όπως οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, αντιμετωπίζουν επίσης ξενοφοβικές αντιδράσεις και οι εκκλησίες τους πιέζονται από γραφειοκρατικά εμπόδια και νομικές προκλήσεις, σκοπεύοντας να περιορίσουν τις θρησκευτικές τους εκδηλώσεις.
Οι Αρμένιοι και οι Συριακοί χριστιανοί στη νοτιοανατολική Τουρκία βρίσκονται υπό ιδιαίτερη πίεση, καθώς οι εθνοτικές και θρησκευτικές εντάσεις στην περιοχή είναι σε έξαρση. Πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και να μετακομίσουν προς τη δυτική Τουρκία λόγω της συνεχιζόμενης βίας που σχετίζεται με τις συγκρούσεις μεταξύ του τουρκικού στρατού και των κουρδικών κινημάτων.
Η μεταστροφή από το Ισλάμ στον χριστιανισμό δεν είναι ποινικά κολάσιμη, αλλά οι νέοι πιστοί συχνά αντιμετωπίζουν έντονες οικογενειακές και κοινωνικές πιέσεις, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμα και απειλές για διαζύγιο και αποκήρυξη από την οικογένειά τους.
Η αναφορά υπογραμμίζει τις διαρκείς διακρίσεις εις βάρος των χριστιανών στην Τουρκία. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις καταγράφονται στα τουρκικά έγγραφα ταυτότητας, κάτι που οδηγεί σε προκαταλήψεις κατά των χριστιανών στις διαδικασίες πρόσληψης και απασχόλησης.
Η προτεσταντική κοινότητα, κυρίως στα δυτικά παράλια και στις μεγάλες πόλεις, όπως η Κωνσταντινούπολη, επισημαίνεται ότι αντιμετωπίζει κι αυτή σοβαρές προκλήσεις. Παρότι τα αστικά κέντρα εμφανίζονται πιο φιλελεύθερα, υπάρχουν περιοχές όπου οι κοινωνικές και ισλαμικές επιρροές κυριαρχούν και οι χριστιανοί υφίστανται εχθρότητα. Οι αγροτικές περιοχές κρίνεται πως είναι ακόμη πιο εχθρικές με την μειονότητα αυτή.
Η κοινότητα των προτεσταντών παραμένει στοχευόμενη, με κάποιους εκπατρισμένους χριστιανούς να υφίστανται περιορισμούς εισόδου, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Επίσης, φορείς προστασίας και πρόσφυγες χριστιανικής προέλευσης—πολλοί από τους οποίους έχουν εκχριστιανιστεί—υφίστανται σοβαρές διακρίσεις και θλίψη στην Τουρκία, αφού αναγκάστηκαν να φύγουν από χώρες όπως το Ιράν, το Αφγανιστάν και η Συρία.
Η έκθεση παρατηρεί αύξηση επιθέσεων κατά των χριστιανικών εκκλησιών τον τελευταίο χρόνο, συμπεριλαμβανομένων δύο δολοφονιών χριστιανών. Αν και η γενική στάση της κοινωνίας προς τις χριστιανικές κοινότητες παρέμεινε σταθερή, η διάχυτη προκατάληψη και οι διακρίσεις συνεχίζουν να αποτελούν μείζονα ανησυχία.
