Η COP29 ξεκίνησε χθες στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, μια θεαματική συνάντηση που συγκεντρώνει τα βλέμματα όλων για την κλιματική κρίση. Ο βασικός στόχος της διάσκεψης είναι να βρεθούν λύσεις για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, οι συμμετέχοντες αναζητούν τρόπους αύξησης της οικονομικής βοήθειας από τις ανεπτυγμένες χώρες προς τις φτωχότερες έθνη.
«Ωστόσο, αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια», επισημαίνει η WELT στην ιστοσελίδα της. «Τα κράτη που εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται ως αναπτυσσόμενα ζητούν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως ως “οικονομική βοήθεια για το κλίμα” από τις παλαιές βιομηχανικές χώρες – μέχρι τώρα, η βοήθεια αυτή έχει ξεπεράσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο».
Η WELT τονίζει ότι ο ΟΗΕ δυστυχώς συνεχίζει να χωρίζει τον κόσμο σε δύο κατηγορίες, όπως γινόταν και πριν από 30 χρόνια. Έτσι, η οικονομικά αδύναμη Ελλάδα καλείται να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση της κλιματικής προστασίας στο πλούσιο Κατάρ, που παραμένει υπό τον τίτλο “αναπτυσσόμενη χώρα”. Εν τω μεταξύ, οι 2 εκατομμύρια κάτοικοι του Κατάρ παράγουν τόσα αέρια του θερμοκηπίου όσες 99 εκατομμύρια Φιλιππινέζοι – και οι δύο χώρες θεωρούνται αναπτυσσόμενες. Ομοίως, η Κίνα, παρά το γεγονός ότι εκπέμπει περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου ανά κάτοικο από την ΕΕ, δεν συγκαταλέγεται στις “βιομηχανικές χώρες”.
Ο κύριος διαπραγματευτικός στόχος των αναπτυσσόμενων κρατών σε αυτές τις διασκέψεις είναι να μετριάσουν τον έντονο ανταγωνισμό από τη Δύση. Ο πλανήτης χρειάζεται πραγματικά δεσμεύσεις για να αντιμετωπιστεί η υπερθέρμανση και οι αναπτυσσόμενες χώρες προφανώς επιδιώκουν μια διαφορετική προσέγγιση. Ο μοναδικός λόγος που η Κίνα και οι αραβικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες αποδέχονται τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για τον περιορισμό της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου, είναι το γεγονός ότι η συμφωνία περιλαμβάνει “διαφορετικές υποχρεώσεις” για τα κράτη: τα δυτικά κράτη πρέπει να λάβουν πολύ πιο αυστηρά μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», προσθέτει η WELT.
«Αν πραγματικά η πρόθεση ήταν να αντιμετωπιστεί η υπερθέρμανση, τότε αυτές οι πληρωμές δε θα ήταν η λύση. Για να καταστεί η ρωσική οικονομία κλιματικά ουδέτερη, απαιτούνται μόνο περίπου 270 δισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, η Ρωσία δεν έχει κάνουν καμία προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Επειδή η αιολική και η ηλιακή ενέργεια καλύπτουν μόλις το 7% της ενεργειακής κατανάλωσης της Κίνας, η χώρα πουλάει ηλιακά πάνελ και ηλεκτρικά αυτοκίνητα στη Δύση, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο», καταλήγει το γερμανικό μέσο.
