Η τραγωδία στο Μάτι παραμένει ανεξίτηλη στη μνήμη όσων βρέθηκαν εκεί, με την Ιωάννα Γατοπούλου να αφηγείται τα δραματικά εκείνα λεπτά που άλλαξαν τη ζωή της για πάντα.
Η Μάχη για Επιβίωση στην Πυρκαγιά του Ματιού
Η κ. Γατοπούλου περιγράφει με συγκινητικό τρόπο την εμπειρία της κατά τη φονική φωτιά που ξέσπασε στο Μάτι. Με την κυκλοφορία στη λεωφόρο Ποσειδώνος να έχει «παγώσει» από τα πολλά κολλημένα αυτοκίνητα, αναγκάστηκε να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς για να φτάσει στην παραλία, γνώστη μόνο των ντόπιων.
Μόλις έφτασε στη θάλασσα, βούτηξε στο νερό μαζί με τους υπόλοιπους ενοίκους της πολυκατοικίας, κολυμπώντας ασταμάτητα μέχρι και τρεις ώρες, ενώ ο άνεμος την παρέσυρε προς την πλευρά της Εύβοιας. Μέσα στο νερό δεν αντιλαμβανόταν τις σοβαρές εγκαύματες που υπέστη, τους πόνους όμως που εμφανίστηκαν όταν βγήκε έξω, δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Προβλήματα Διαχείρισης και Ανεπαρκής Βοήθεια
Παρά τη δραματική κατάσταση, το Λιμενικό της Ραφήνας που κλήθηκε να παρέμβει άργησε σημαντικά και υποχώρησε, αφήνοντας εγκαυματίες και εγκλωβισμένους πολίτες να περιμένουν ακάλυπτοι την διάσωσή τους.
Μόνο ένα φουσκωτό με ιδιώτες εθελοντές ανταποκρίθηκε, μεταφέροντας την κ. Γατοπούλου και μια άλλη νοσηλευόμενη στο ιατρικό κέντρο της Νέας Μάκρης. Αυτή η καθυστέρηση και η αδιαφορία είχαν σοβαρές συνέπειες για τους πολλούς τραυματίες που χρειάστηκαν επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Απογοήτευση από το Δικαστικό Σύστημα και η Έλλειψη Δικαιοσύνης
Η νομική εξέλιξη της υπόθεσης άφησε την κ. Γατοπούλου απογοητευμένη. Η ποινή που επιβλήθηκε κρίθηκε ανεπαρκής, με τιμωρία που περιελάμβανε μόλις 10 ευρώ ημερησίως για τρία χρόνια. Παρά τη φυλάκιση τεσσάρων υπευθύνων, η ίδια θεωρεί ότι η «δικαίωση» ήταν μερική και όχι ουσιαστική, εντείνοντας το αίσθημα αδικίας για το δράμα που βίωσε.
Η εμπειρία της Ιωάννας Γατοπούλου αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα της ανάγκης για καλύτερη αντιμετώπιση καταστροφών, αποτελεσματικότερη διάσωση και πλήρη δικαιοσύνη για τα θύματα φυσικών καταστροφών στην Ελλάδα.