Δύο χρόνια μετά: Ανείπωτος πόνος στα Τέμπη
Δύο χρόνια έχουν περάσει από την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη και ο πόνος παραμένει νωπός. Οι συγγενείς των θυμάτων επιστρέφουν στον τόπο της φονικής σύγκρουσης, αναζητώντας δικαίωση και αλήθεια.
Συγκλονισμένοι, κρατούν φωτογραφίες, λουλούδια και κεριά, τιμώντας τη μνήμη των αγαπημένων τους προσώπων. Ο θρήνος και η οργή συνυπάρχουν, καθώς η ανάγκη για απόδοση ευθυνών γίνεται όλο και πιο έντονη.
Μία γιαγιά, με σπαραγμό στην φωνή, θρηνεί για τον χαμό του εγγονού της, κάνοντας την ανάγκη για δικαίωση ακόμα πιο επιτακτική. Η μνήμη της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών παραμένει ζωντανή, απαιτώντας να λάμψει η αλήθεια.
