Ένας 45χρονος επιχειρηματίας στη Μύκονο καταγγέλλει άγριο ξυλοδαρμό από αστυνομικούς, που τον παρεξήγησαν ως τοξικομανή, μετά από υπογλυκαιμικό επεισόδιο που υπέστη λόγω διαβήτη.
Το περιστατικό στη Μύκονο με τον επιχειρηματία και το υπογλυκαιμικό επεισόδιο
Σύμφωνα με την καταγγελία, ο 45χρονος έχασε τις αισθήσεις του ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητό του, παρκαρισμένο κοντά στο λιμάνι της Μυκόνου. Όταν οι αστυνομικοί τον εντόπισαν σε κατάσταση ημιλιποθυμίας, τον θεώρησαν τοξικομανή και αντέδρασαν βίαια, χτυπώντας τον επανειλημμένα.
Απάντηση της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Νοτίου Αιγαίου
Η Αστυνομική Διεύθυνση σε επίσημη ανακοίνωση διέψευσε την καταγγελία, επισημαίνοντας ότι η επέμβαση των αστυνομικών αποσκοπούσε στην προστασία της ζωής του πολίτη και την αποτροπή πιθανού ατυχήματος, ενώ αρνήθηκε κατηγορηματικά κάθε βίαιη συμπεριφορά ή παραποίηση των γεγονότων.
Η μαρτυρία του θύματος και η κατάσταση υγείας του
Μετά το συμβάν, ο επιχειρηματίας με διαβήτη μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας, όπου επιβεβαιώθηκε η σοβαρότητα της υπογλυκαιμικής κρίσης. Το ζάχαρό του είχε κατέβει σε επικίνδυνα επίπεδα (53-58 mg/dL), κι αν η βοήθεια καθυστερούσε, θα κινδύνευε άμεσα η ζωή του.
- Καταγγελίες για αστυνομική βία: Ο 45χρονος περιγράφει πως υπέστη ξυλοδαρμό με γκλομπ και κλοτσιές, ενώ υπήρχαν και παρατηρητές από ειδικές σχολές αστυνομικών.
- Ανεπάρκεια στη διαχείριση περιστατικών με ασθενείς: Αντί για άμεση μεταφορά στο Κέντρο Υγείας, υπέστη ανάκριση και βία.
- Εθνικότητα και υποστήριξη: Ο ίδιος είναι Αμερικανός πολίτης, ενώ ο πατέρας του εξέφρασε την επιθυμία να εμπλακεί η αμερικανική πρεσβεία, αν και ο ίδιος αρνείται για να μη «βλάψει το κράτος».
Κοινωνικό μήνυμα και προβληματισμοί
Το περιστατικό φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των αστυνομικών στη σωστή αντιμετώπιση ατόμων με υποκείμενα ιατρικά ή ψυχικά προβλήματα, όπως ο διαβήτης. Η χρήση αυστηρής βίας σε τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει σε τραγικές συνέπειες.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε το πρωτότυπο βίντεο, όπου ο 45χρονος περιγράφει τη δική του εμπειρία: